Memorabilia
Kendi çocuklarım için yazmış olduğum bir memorabilia'yı sizlerle de paylaşmak istedim.Sizlerinde bana katılacağınızı biliyorum.
Kendi çocuklarım için yazmış olduğum bir memorabilia'yı sizlerle de paylaşmak istedim.Sizlerinde bana katılacağınızı biliyorum.
Yalnızlık asosyallik midir? Yalnız adamlar sıkıcı mıdır? İnsan nasıl yalnız kalır? Yalnızlık üzerine, yalnız kalamayan birisinin nameleri...
Hayatı boyunca aşkı yaşamamış olanları görünce üzülürüm onlar adına. Böyle heyecan verici, insanın ayaklarını yerden kesen, baş döndürücü bir duyguyu yaşamamış olmak sizce de hayıflandırıcı değil midir?
Bir yılı daha geride bıraktın nihayet,
Solmuş bir yaprak daha düştü hayat ağacından…
Ama sen yine de üzülme zamanın böyle hızlı akışına,
Üzülme isteksizce yitirdiğin solgun yaprağa…
Bak yeni bir Filiz veriyor taze bahar dalın;
evlilik hayatın bize dönük en tebessümlü yüzüdür bence..
Yalnız ve mutsuz insanlık, modern yaşamın sanal aşklarında, sahte kahramanlarında ve ‘yapay gökyüzü’lerinde çare arıyordu dertlerine. İşte o güç böyle doğdu...O güç popüler-kültür’dü.
Kaç güneş doğuşu kaçırdınız? Kaç sevgi sözcüğünü duymazdan geldiniz ? Kaç yemeğin, tadını bile farkedemediniz, kafanız sorunlarla boğuşurken. Neler kaçırdınız, neleeeeeer kaçırdınız.. Hala farketmiyor musunuz ???
Sadeliğe dokunur ellerimiz ,bizlerin asıl sevdikleri unutmamaya çalıştığımızdır.Yaşlanır bir gün ölenleri unutmamak için anılara dalıp bir daha aynı dünyayı yaşamak.Ve sende ölürsen benimle aranasın diye suratındaki acılara her birine isim verip öykülerini yazacağım.
Yaşama dair fikirlerinizi yorumlayın, her zaman her zaman sorgulayın yaşamı gücünüzün son zerrresine kadar...
tatlı bir zehirdir hayat damarlarımızda usulca ilerleyen. usulca bekler vakti gelinceye dek.
Onca yalnız koylara boşuna mı vurduk kendimizi.Haber vermeden kaybolduk ortalıktan ,bizi arayanlara uzun uzun anlattık.Sevmenin aslında ikimizinde o boşluğundaki ayrı kalan bir ailesi sanmıştık.
Yemeğe içmeğe insan çok.Dostluk mideden geçmekte boğazda düğümlenmekte.Açlık bütün maskeleri söküp atan en önemli Tanrı gülümsemesi olarak zuhur etmekte.
Belirsizlikler büküyordu belimi, belirsizlikler alıyordu yaşama hevesimi, belirsizlikler engelliyordu beni, hepsi belirsizliklerin suçuydu
Aylardan temmuz. Ben artık büyüdüm. Hayata bakarak, seni yaşayarak büyüdüm. Ben büyüdüm...