"“Bir roman yazmak, çoğu zaman düşmanlarını görmekten daha fazlasını görenlerin en büyük cezasıdır.” – Umberto Eco"

Deneme > Yüzleşme

karamsar

Neden?

Konuşmak ihanet midir yoksa? Neden konuşunca hain ilan edilir insan? Bir nedeni var mı ihanetin? Nedensiz sevilemez mi insan?

üzgün

Yalnızlık Krampları

Sade kahvemin son yudumunu alırken, herkesi tekrar inceledim. Masadaki kürdan kadardı şişmanlıkları, yada ben çoktan ateşe vermiştim tüm komedi tahtalarını...

düşündürücü

Her Şey ve Hiç Üzerine

Kendinizi bir hiç gibi hissettiğinizde her şey olabilir, her şey gibi hissettiğinizde bir hiç olabilirsiniz!

olumlu

3 Ü Bir Arada...

Isıtan buzdolabı + kirleten çamaşır makine sı + toz serpen elektrik süpürgesi = buda 3 ü bir arada nın ‘’ kısmetsiz bedevi mönüsü ’’ dür ..

nostaljik

Roman

Hayatın kimliğine dair bir deneme.Onun dilinden anlamak onu tanımak için bir ipucu var:ZAMAN....Zaman açtırıyor açmayan çiçekleri;zaman konuşturuyor hiç susmayan yürekleri...Bu yazıda hikayesi dinlenilen bir dost var.Ancak cümleler tamamen bana ait.Canım arkadaşımın bugün doğum günü.Onun bu mutlu gününü yürekten kutluyorum...

düşündürücü

Başrol

Aslında, sadece bazıları sonları görmelidir. Kurallar böyle yazılmıştır. O zamana kadar oyun akmıştır, birçok sahne yaşanmıştır. Ama kim başroldedir aslında, fragman

üzgün

Su Kenarında Bir Akşamüstü

“…..yazdıklarınızı göndermek istemiyorsunuz bana öyle mi? İnanmıyorsunuz bana öyleyse. Kafamda yarattığım kadını sarsar mı sandınız? ...”\* Franz Kafka

olumsuz

Övünmenin Dayanılmaz Cazibesi

Ne soyumuzu biz seçiyoruz, ne ırkımızı, ne dilimizi, ne bedenimizi, ne zekâ seviyemizi, ne yeteneklerimizi. Bir çadırda doğabilirdik ya da Afrika’daki bir yam yam kabilesinde. Allah, aklımızı, servetimizi, makamımızı, çocuğumuzu, güzelliğimizi, yeteneğimizi, sağlığımızı alıverse, onları tekrar bize kim verebilir?

olumlu

Haberiniz Var mı? Hicri 1429"dayız…

Zaman akıp gidiyor kendi mecrasında. Fakat bizler bu akışta pek çok şeyin farkına bile varamıyoruz. Çünkü ayrıntılara takılıp kaldığımız için gerçekleri göremiyoruz. Zaman, hicrete mahkûm hayatları menziline taşıyor. Her gün fark etmesek de gönül dünyamızda hicretler yaşıyoruz. Zira hicret sadece bir yerden bir yere maddeden göçmek değildir. Mana

Başa Dön