"“Yazarlık; kelimelerle kafa karıştırmak ve sonunda okuyucunun hâlâ sizi sevmesini beklemektir.” — Mark Twain"
"“Yazarlık; kelimelerle kafa karıştırmak ve sonunda okuyucunun hâlâ sizi sevmesini beklemektir.” — Mark Twain"
17 Milyon Dolarlık ayakkabı da varmış. Ayakkabıcılık mesleğinden ekmek yiyen birisi olarak, bu yazıyı okuyunca, ne diyeceğimi şaşırdım. 17 milyon dolara çok kaliteli makineler ile oluşturulan 17 tane birer milyon dolarlık fabrika kurulur, bu fabrikalarda da binlerce kişi istihdam edilip, ekonomiye büyük katkılar sağlanır..
YZ
Oldum olası hatıra türündeki kitapları sever, büyük bir keyifle ve iştahla okurum. Çünkü onlar roman ve hikâye gibi kurgu değiller. Hayatın ta kendisidirler. Perihan Akçay Hanımefendi tarafından kaleme alınan "Bir Nihan Heybe" de bunlardan birisi.
Bugün Avrupada bazı devletler, ayrılmıştır. Yugoslavya, Çekoslovakya gibi ülkeler bölünmüştür. Ama Batılılar bunlara bir şey dememişlerdir. Olaylar karşısında sessiz kalmışlardır. Ama aynı Batılılar, her nedense Kıbrısta iki toplumu birleştirmek istemekte ve bunda ısrarcı olmaktadırlar.
'İspanya'da Angeles Duran adlı 49 yaşında ki kadın, notere giderek, Güneşin kendisine ait olduğunu tescil ettirdi.Güneş adlı yıldız Angeles Duran'a aittir metnini, notere onaylatan Duran, Dünya üzerinde yaşayan herkesten, aydınlatma ve ısınma parası talep ediyor.'' Kaynak:Hürriyet Gazetesi
Kitabın bir kadının elinden çıktığını ve kadına kitabın çok değerli olduğunu ve bunu kesinlikle 30 liranın altında satmamasını söylerler.
Bakkallar yavaş yavaş hayatımızdan çıkıyorlar. Ekonomik gelişmeye kurban gittiler, kapitalizmin çarkları onları da öğüttü... Oysa ne güzeldi seksenli doksanlı yıllarda ve hatta daha öncesi yetmişli yıllarda, mahalle bakkalları... Erken açılırdı bakkallar. Saat altı altı buçuk dedi mi, bakkallar faaliyete geçerdi. Şimdiki büyük marketler gibi saat dokuzu, onu beklemezlerdi...
Kuş gribi, domuz gribi, mers, sars, covit 19... Uluslararası salgın... Zararlarını tıpçılar yeteri kadar belirttiler. Ben de kronolojik süreç gözetmeden Corona'nın ulusal düzeyde kültürel deforması üzerinde durmak istiyorum.
Teknolojik gelişmeler yüzünden, her eve giren internet, her elde bulunan cep telefonları yüzünden kimseden kaçamaz, kendimizle baş başa kalamaz, istemediğimiz kişilerle iletişim halinde olma mecburiyetinden kaçamaz olduk. Yerinde ve gerektiği gibi kullanılmadığı için, haberimiz olmadan sosyal paylaşım ağlarında boy gösteriyoruz. Cenazede ağlarken, düğünde oynarken, hatta neredeyse kaşınırken bile
Muhalif-muvafık, yerli-yabancı her seviye ve kademeden, konuya ilişen herkesin müşterek düşünce, tespit ve kanaatine göre, Türkiyede; Ekonomi, eğitim ve adalet ağır bir buhran veya kriz içindedir. Bütün alametlerini hepimizin gördüğü, bu kriz artık milli çap ve seviyeye gelmiştir. Bu durumu görmeyenlere ne sözümüz olabilir? Ya da görmek istemeyen
Biz yeni yılı falan kutlamayacaz ama, senin yılın gutlu olsun sevgili günlüğüm. Hadi hoşca gal.
Darbeler tarih boyunca hep demokrasi getirme(!) ve kaostan kurtarma vaadiyle yapılmış; fakat ne yazık ki daima demokrasiyi rafa kaldırmış ve kargaşaya zemin hazırlamıştır. 27 Mayıs'tan 12 Eylül'e kadar, yakın tarihimiz bunun acı hatıralarıyla doludur.
