"Yazar dediğin, kalemini kılıç gibi kullanır ama sonra unutur, mürekkep lekesi parmağında kalır." - Cemal Süreya"

Şiir > Anı

üzgün

Karacaahmet

Çağların dişli çapasıyla kazılan / İnsanlığın anlık ellerinde yazılan /

nostaljik

Ellerin

Biten bir günün ardından, / Ellerindi tek aklımda kalan. / Yaşlı, / Titreyen, / Nasırlı ellerin...

romantik

Ödünç

gözlerini ödünç versen / bir fotoğraf çektirip geri versem /

nostaljik

Bir Zamanlar

Bir zamanlar bende çocuktum; / Sayarken yıldızları, / Katran gecelerin

nostaljik

Türkiyem

Vay benim canım Türkiyem vayy ! / Görür gibi oluyorum gözyaşlarını

üzgün

Hatıralar

Bu nasıl bir dünya tek tek gelen gidiyor / Günler geçtikçe insanlar bir

nostaljik

Canım

Yılların gerisinden geliyor acım / Bir ben vardım, bir de sen canım

üzgün

“Ölüyorum henüz bahar gelmemişken” / Ölüyorum henüz bahar gelmeden çekip gidecem koynumumdaki kadının

Başa Dön