Şiir > Anı
karamsar
Alışkanlık
İnsan herşeye alışıyor, / Ölmeye bile. / Bak ben mesela kaç gündür ölüyüm, / Ne yediğimin
nostaljik
Dün Gece Sırılsıklamdın
DÜN GECE SIRILSIKLAMDIN / Dün gece sırılsıklamdın / ellerimi avuçlarına
olumlu
Güllerin Rengine Kıymayın No"lur
Güllerin Rengine Kıymayın No’lur / İnsanı kâmile döndüm özümü /
üzgün
Siyah - Beyaz Bir Gün
Ve.... / son yaprak ağaçta asılı kaldı / çiçekler nazlı nazlı salınamadı akşam güneşine
nostaljik
Uyku
uykusuz bir isimdin / yavaş ve ümitsiz bir edayla ısıttın ellerimi / küçük kelepçem; / sınırsız
karamsar
Canım Anam
***CANIM ANAMA!!*** ***CANIM ANAMA!! / bu mektubum sanadır anam / hasretle tütersin
nostaljik
Eski Resimler
Eski Resimler / Eskir diye dokunamadığım resimlerini / Bakışlarımla eskiteceğimi
nostaljik
Sis
incecik bir duvak çekmiş deniz başının üstüne, / gerdeğe girecek taze gelin gibi nazlanıyor..
üzgün
Sensizliğin Kaçıncı Yılı Be... Annem
Uzun yıllar önce gitmişti.Öyle ansızın,öyle acılarını yuta/yuta.Susa/susa ve / de hiç kimselere yük