Şiir > Kent

üzgün

Medeniyet

zaman susup hiza veriyor geceye / ışık durgunluğu labirent çıkmazı /

nostaljik

İstanbul'da

Birazdan vapurla karşıya geçicez / ve uzaktan gözlemliyorum.. / Asker

nostaljik

İstanbul

İpek dokunuşuyla tenlere ılık ılık / Sabah yeli yola çıktı boğazdan

üzgün

Şehir

bu şehrin adı yok / kayıp istasyonlarda kayıp bir çocuğum simdi

Başa Dön