Şiir > Öyküsel

üzgün

Konuk

Dün yine geldin.. / Açtım kapılarımı.. / Anahtarı vicdanıma attım!

üzgün

Katil Kim...

\] / Hunharca işlenmiş bir cinayetin maktulüyüm... / yağmur kanımı

düşündürücü

Sıfır

Hayatı anlatsam, sıfırdan başlarım / ve sonra / ya artı

üzgün

Gideriz

\]Gideriz Biz de / Vakti gelir kırılgan çocuk yüzlerinin /

olumlu

Daha 13

Daha 13 deydi kız ben ise 23 / Duygularıma engel olamıyordum, aşk değildi

nostaljik

Yalnızlık

Gece.. / Kapatma gözlerini. / Bodrum’un her sokağından ay görünmeli.

üzgün

Unutma II

Bu gece son gemiyi suya koydum. / Bekleyişlerime artık son verdim.

Başa Dön