Şiir > Öyküsel
üzgün
Ağlayangelin Çiçeği
Elbette! bir hikayesi vardır ıssız dağlarda açan ağlayangelin çiçeğinin / Kimse bilmez neden
üzgün
İç Hesaplaşmalarımda Açık Var
Ve işte yine; telefon çalıyor kelimeleri, sessizlik çoğalıyor... / Bir elimle ahizeyi kulağıma
üzgün
Zaman Su Gibi Akıp Gider
Zaman su gibi akıp gider , aylar geçer mevsimler döner, / Farkına bile
karamsar
Son Durak
Dilime bir matem tutturasım var. İzbe bir sahil kahvesinde, nemden yaşlanmış tahta kokusu eşliğinde. Buruk taze
olumlu
Kam Püre Oğlu Bamsı Beyrek (Dedekorkut Destanlarından)
Kam Gan oğlu Bayındır, / Kurmuş binlerce çadır. / Ak
olumsuz
Zaman Geçmişin Aynası...
Zaman geçmişin aynası; ‘-Seni seviyorum…’ demişti adam, / Tüm şaşkınlık belirtilerinden yoksun kadın,
nostaljik
Çocuktuk
Kağıt gemiler yüzdürürdük biz büyük okyanusta, / Bir elimiz amazon ormanına,bir elimiz himalayalara
üzgün
Hayatın Kundurası Kaydı
Bir kız çocuğunu sever gibi seviyorsun kaç gündür beni / kadınlığımı unuttun belli,
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku