Şiir > Öyküsel
üzgün
İç Hesaplaşmalarımda Açık Var
Ve işte yine; telefon çalıyor kelimeleri, sessizlik çoğalıyor... / Bir elimle ahizeyi kulağıma
olumlu
Bekledikçe Arayış Sürüyor
Bekledikçe Arayış Sürüyor / Arayışlar aradı derinleri, / Demir kapılar
üzgün
Ağlayangelin Çiçeği
Elbette! bir hikayesi vardır ıssız dağlarda açan ağlayangelin çiçeğinin / Kimse bilmez neden
üzgün
Hayatın Kundurası Kaydı
Bir kız çocuğunu sever gibi seviyorsun kaç gündür beni / kadınlığımı unuttun belli,
üzgün
Zaman Su Gibi Akıp Gider
Zaman su gibi akıp gider , aylar geçer mevsimler döner, / Farkına bile
karamsar
Son Durak
Dilime bir matem tutturasım var. İzbe bir sahil kahvesinde, nemden yaşlanmış tahta kokusu eşliğinde. Buruk taze
olumsuz
Zaman Geçmişin Aynası...
Zaman geçmişin aynası; ‘-Seni seviyorum…’ demişti adam, / Tüm şaşkınlık belirtilerinden yoksun kadın,
üzgün
Hep böyle mi olacak artık sabahlar.
İlk sabahım sensiz. / Hiçbir sabah bu kadar sessiz olmamıştı evimiz.
