"“Yazmak, bazen beynimizin kahve molasına ihtiyacı olduğunun kabulüdür.” – Franz Kafka"
"“Yazmak, bazen beynimizin kahve molasına ihtiyacı olduğunun kabulüdür.” – Franz Kafka"
Gece dalları kırık gönlümün içinden süzülerek akıyordu yaşantıma ...
tanıma gelmez bir ruh halindeydi bedenim ,
zamanın küs anlarıydı ...
küskünlüğün içindeki zamanda ben susmuştum,
yaramaz çingene çocuğu ... / davetsiz topraklarına aşk düşerken gecenin içinde ...
her tespih tanesinde zikir ederken ismini,
tesellisi adında kayıtlı ruhum ...düştükçe adın gönlüme
sanki tüm günahlarım affedilecek tekrarlarındayım adının...
Geleceği titreten vurucu sözlerin ve ben korkuyorum sana kal demekten...
Aslında sen
sadece beynimde bir kurguysan.
yaşanmamışsak,
o yüzden de ne bir başlamışlığımız ne de bir bitmişliğimiz varsa?.....
kelimere biçilen bir özne... / hayatın serserliğinde .... / bir
senden taşınırken, / cebime doldurduğum , / bilinmezliğinde ,
agzımda ısırdığım günahın tadı dudaklarımın kenarında....
zamanın sana yazılı çırpınışlarındayım ....
saklamaya gerek görmediğim günahıma....
bir tanrı yanıyordu .....yüreğin casusluk ederken belleğime .... / güneşi gölgelerken gökkuşagı ....
bir kaktüsün kara dili ... / bir kaltağın düşü.... /
..
bir aşk masalı yitik kahramanını arıyor besbelli ....
yorgunum.....vurulup düşüyorum her gerçeğimde ...sarılı aynaların içinden açılan bir yol var biliyorum ... beden sıyrılmayı bekliyor....
paranoyak düşlerin bağ bozumu ....bozum olan uykuların arasına sıkıştırlmış
karanlığın pezevenk olup beni satmasına ....
yalnızlığın fahişe olup benle yatmasına alıştım .....
hayatı tanımak .....
içim ;dışıma uymuyor....
lakin her yerer beraber gidiyoruz....
arkamda hevesle gömdüğüm artıklarımla beslenen hayat öyküsü...
kuvrana kıvrana sokulmaya çalışıyor ruhuma
hayat.... benim oyuncağım
istanbul
serbest
murathan mungan;k.iskender...cemal süreyya...
ben.
