aslolan ihtimallerdi aslında...
hayatımızın en zayıf anlarında bizi yakalayan
kolumuzu kanadımızı kıran
yalnızlığa mahkum eden
hapsolduğumuz dört duvar çaresizliğimizdi
mahkumiyet kararını kendimizin verdiği !
bir deli tutku, bir deli tutsaklık ..
bir ihtimalin peşinde sürgün hayatlar
yarınsız, umarsız...
ne yaşamlar kurduk aslında,
sözcüklerde ihtimalleri arayarak.
hayal dünyalar kurduk,
yıkımları gerçeğinden farksız!..
ne menem şeydir şu mutluluk..
dirhem dirhem verilen
biz hep imkansızımı istedik..
