Şiir > Öyküsel
üzgün
Hep böyle mi olacak artık sabahlar.
İlk sabahım sensiz. / Hiçbir sabah bu kadar sessiz olmamıştı evimiz.
üzgün
Mevsim Hala Kış, Üşüyorsundur Şimdi Sen.
Mevsim hala kış Üşüyorsundur şimdi sen, / Bir elin cebinde yürümeyi hala öğrenemedin
karamsar
Kahinin Aynası
Düşlerin kıt asrında, kendileri dışında hiç bir şeye inanmayan tanrılar, şairlerle kavgalıydı. Tanrılar, onları kâhînlere şikayet
olumlu
Anadolu Efsanesi (Türk Halk Efsanesinde)
\] / Oğuzlar sel olup akmış batıya, / Seferler yapılmış
olumsuz
Sen Yaşadığını Sanıyor, Tükeniyorsun...
Hayat, seni de peşinden sürükleyerek / Bildiği gibi ilerliyor kendi yolunda
üzgün
Elveda Türküsü
Bir yanı kar, bir yanı bahar düşlerimi al yüreğimden. / Yüreğin nerelerde, sesin
üzgün
Dar Zamanlarda
zamanın diğer yanındayım kimsesizliğin ortasında / hangi ses şefkatli bir dokunuştur ağrıyan yanımda
üzgün
Cinayet Masasında Muamma Bir Kalp
Gecenin en nikotinli saatinde, dudaklarımda söndürdüğün son dal sigaranın sakıncası içerisindeyim... / Biz
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku