Şiir > Öyküsel
üzgün
Sevdaların Ön Adıydı Ayrılık
Yüzünü öpüp okşuyorum karanlığın / Bir inat,bir hırçınlık tutturmuşum gönlüme /
üzgün
Eşyalar Da Ağlar
O zamanlar yepyeniydi her yanım benim / Mağazanın en güzel köşesiydi yerim benim
nostaljik
İşte Tee Uzaklar Yakına Gitti,
Hep korkardın o gökyüzünün köşesine gitmeye, / Bende hiç bilmediğim halde sana oralarını,
üzgün
Beş Parmak İzi Dolanıyor Yanaklarımda
Kelimelerin beş parmak izi dururken yanaklarımda / Artık susarak anlatıyordum uyuşmuş hislerimi
olumsuz
Öküzün Gözü
Büyük şehirlerde yaşayan herkesin büyük sorunudur şu ulaşım rezaleti. her allahın günü yola çıkarsınız harala gürele
üzgün
Aklım Erermiydi Anne?
toprağın bile duyamayacağı bir sessizlik içinde, / ruhunu sararken tedirginliğin /
karışık
Düş Gibi Gerçeklerin Şehri
DÜŞ GİBİ GERÇEKLERİN ŞEHRİ / Her insanı umutla çağıran bir dünyadır İSTANBUL.Belki hayal-
karamsar
Karmaşık Sorgular!
ne kadarına alışıksın kuşları seyrederken ölümü düşünmeye, / hiç uğruna yaşanılmamış
üzgün
Bir Garip Sokak Çocuğu Hikâyesi
Gözleri ağlamaklı baktı çocuk, / Omuzlarında yaşından büyük yük. /
