Şiir > Öyküsel
heyecanlı
Büyük Umutların Yeşerdiği Yerdeki Yalnızlık
Pazertesi günü gelmişti. trenin dumanı uzaklardan belli oluyordu. günlerdir bu günün heyecanıyla yanıp tutuşuyordum, kendimi bu
üzgün
Adamın Biri Bir Gün...
Küçük kızın ağladığını gören adam yavaşça yanına gitti kızın ve dayanamadı sordu: /
üzgün
Ebedi gönül dost’uma;
Her insanın yaşamı, bir öyküydü; sonu hüzünle biten ya da hiç olmayan! /
üzgün
Zamanın Dışına Taşmak
Ellerini tuttuğumda, gözlerini yarı araladı. / Gülümsemeye çalışırken acısını gizlemekte zorlanıyordu.
karamsar
Bir Adam Bir Kadın
Pencereden dünyaya bakan adam bilmiyor aldatıldığını, / Hayatı pencereye sıkışmış adamı aldatan kadın
romantik
Gözlerine Bakamadığım
GÖZLERİNE BAKAMADIĞIM / Düşlerim döküldü ellerine, dağların gözlerinden, kendine geldin soğuk sularıyla hayallerimdeki
üzgün
Hiçbir Şeyime...
Tarif edemezsin biliyorum… / Teni acıtan bir sessizliği vardır yalnızlığın. /
