Müminlerin birbirlerine olan sevgileri Allah için yaşanan ve sadakat, şefkat, merhamet, bağışlama duygularını kapsayan bir nimettir. Bu nimet, “Onların göğüslerinde kinden (ne varsa tümünü) sıyırıp-çektik, kardeşler olarak tahtlar üzerinde karşı karşıyadırlar. (Hicr Suresi, 47) ayetiyle bildirildiği gibi, ahirette tam anlamıyla yaşanacaktır.

"Merhamet edenlere, Allah da merhamet eder. Siz yeryüzündekilere merhamet edin ki, göktekiler de size merhamet etsin. " (Ebû Dâvûd, Edeb, 58; Tirmizî, Birr, 16) buyurur Peygamberimiz (sav). Onun, insanların kalplerini imana ısındıran sevgisi, şefkat ve merhameti, tüm Müslümanların kazanmaları gereken üstün ahlak özellikleridir. Allah’ın hoşnutluğunu ve sevgisini kazanmak, gerçek ve kalıcı sevgiye ulaşabilmek için, öncelikle Kur’an ahlakının yaşanması gerekir. Böylelikle sevgi, şefkat, merhamet ve hoşgörü -Allah’ın dilemesiyle- toplumun geneline yayılacaktır.

Allah için yaşanan sevgi, süresiz ve sonsuzdur. Bu sevgi, önce dünyada ve ardından sonsuz yaşamda devam etmeye kilitlenmiştir. Ve bu sevgiyi yaşayan müminler, ahirette de Rabb’lerinin rahmetiyle ödüllendirileceklerdir.

Kur’an’da, "Eğer Allah’ın sizin üzerinizde fazlı ve rahmeti olmasaydı ve Allah gerçekten Rauf (şefkat eden ve) Rahim olmasaydı (ne yapardınız)?" (Nur Suresi, 20) buyurur Allah.

Evet, gerçekten ne yapardık?..