Çökertme izliyorken televizyonda
Muhsin ve Doğan Hoca vardı aklımda.

Her ikisi de eski birer dost idi
Asla günlerimiz ayrı geçmez idi.

Rakı içer, şiir okurduk geceler,
Muhsin Hoca hep Çökertme’yi heceler...

Doğan Bey hikâye anlatır telaşla
Vermezdi kimseye mezesini asla...

Yine bir akşam Çökertme çalıyordu,
Muhsin Hoca büyük keyif alıyordu...

Ansızın tuttu beni, piste fırlattı...
Çökünce yere birden pantol patladı...

Dedim sessizce hocam gitti pantolon
Dedi çaktırma bakıyor bütün salon

Doğan Bey haykırdı büyük bir olay var
Şu pantolu al, ama gelir sana dar.


Muhsin Bey ceketle arkaya atladı
Verdiği ceket arkamı tam kapladı.

Kalktım oradan öyle sessizce şimdi
Bilmiyorum bana bakıp gülen kimdi.

Rakılarımızı yudum yudum içtik.
Çakır keyif olduk kendimizden geçtik.

Hesap için cüzdanlar cepten çıkıyor,
Herkes kendine düşen payı ödüyor.

Ayrılık vakti geldi, saat çalıyor,
Gönüldeki dostluklar baki kalıyor,

Ayrıyız şimdi gönüllerimiz yasta
Unutamadık birbirimizi asla.