AHMET DOÐAN…

1997’den 2015; 18 yýl geçmiþ.
Aradan tam 18 yýl geçmiþ…
18 yýl aradan sonra Ahmet Doðan Hoca ile bu kez Adýyaman’da bir düðünde karþýlaþýp ve ayný masada oturuyoruz.
Malumunuz olduðu üzre; “Ahmet Doðan” isminde birden fazla isim var ama ben 20. Dönem Adýyaman Milletvekilliði yapmýþ Ahmet Doðan Hoca’dan bahsediyorum.
Bölgemizin yetiþtirdiði bu mümtaz þahsiyeti tanýmak gayesiyle kýsa öz geçmiþinden bahsedecek olursak; 1950’de Adýyaman’da doðan Ahmet Doðan Ankara Üniversitesi Ýlâhiyat Fakültesi mezunu. Diyanet Ýþleri Baþkanlýðý’nda baþta Adana Müftü Muavinliði olmak üzere, sýrasýyla Çelikhan, Adýyaman Merkez, Gönen ve Kilis Vaizliði yaptý. 1995’te de 20. Dönem Adýyaman Milletvekili olarak meclise girdi, evli ve yedi çocuk babasýdýr.
Ahmet Doðan’ýn en büyük özelliði 8 Ocak 1996 - 18 Nisan 1999 tarihleri arasýnda Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Konya Milletvekili Necmettin Erbakan, Kocaeli Milletvekili Þevket Kazan, Ankara Milletvekili Ahmet Tekdal, Rize Milletvekili Þevki Yýlmaz, Ankara Milletvekili Hasan Hüseyin Ceylan ve Þanlýurfa Milletvekili Ýbrahim Halil Çelik gibi aksiyon ve dava adamlarýyla arkadaþlýk yapmasý…
1997’de merhum babamý tedavi için Ankara’ya götürmüþtüm…
O zamanlar þimdiki gibi dost-akraba ve arkadaþ çevresi yoktu, bir garip gureba olarak almýþ baþýmý taþradan Ankara’ya gitmiþim.
Konuyla ilgili bütün bu gördüklerimi-yaþadýklarýmý, bir romanda “Bütün Ruhlar Sonsuza Uçar” adlý kitapla yaþamak ve görmek istemediðim bu dönemi kayýt adlýna aldým. (Meraklýsýna…)
Doktorlar babamýn acil yatmasý ve ameliyat olmasý gerektiðini söylediler.
Babam yatacak ve ameliyat olacaktý ama nasýl…
Þimdiki gibi deðildi o dönemler.
Torpil olmadan, devreye adam koymadan -acil hasta da olsa- yatýrmýyorlardý, ölüme terk ediliyordu insanýmýz…
Ankara SSK Dýþ Kapý Hastanesi’nde bir hafta uðraþtým ‘çok acil hasta’ olan babamýn yatýþ iþlemlerini yaptýramadým.
Önce Malatya Milletvekillerinden yardým istedim, yardýmcý olamadýlar…
Dikkatinizi çekerim “olmadýlar” demiyorum; “olamadýlar” diyorum.
Mersin’den Ankara’ya yerleþen aslen Adýyamanlý bir arkadaþým vardý, durumu ona ilettim, üþenmeden önüme düþtü direkt beni Adýyaman Milletvekilli Ahmet Doðan’ýn meclisteki bürosuna götürdü. Yolda giderken de; “Ahmet Hoca benim babamýn dostu elinde geleni ardýna býrakmaz, tanýsa-tanýmasa fark etmez Allah’ýn izniyle yardýmcý olur” dedi…
Meclisteki bürosunda bizleri bekliyormuþ meðer sekreteri hemen bizi aldý, ayakta karþýladý; o dönemler Kürtçe konuþmanýn yasak oldu yýllar ama o bizimle Kürtçe konuþtu…
Çay-kahve ikramýndan sonra bir kez daha beni dinledi ve telefona sarýlarak hastaneyi aradý, gereken talimatlarý verdikten sonra bir de bir ‘name’ yazdý, zarfa býrakýp verdi ve telefonunu da yazarak; “olasý kritik bir durumda beni ara” dedi ve bizi kapýya kadar uðurladý…
Tüm bu olup bitenler 19 Aðustos 2015 tarihinde oðlunu everen dostum Abdullah Keskin’in düðününde Ahmet Doðan Hoca ile karþýlaþýnca aklýma geldi…
Þimdi aradan tam 18 yýl geçmiþ…
18 yýl önce Ahmet Hoca daha dinçti, atýlgandý, çevikti saçý sakalý siyahtý…
Þimdi bir pirifani gibi saç-sakal bembeyaz, nur gibi parýl pýrýl Ahmet Doðan Hoca…
Ayný masadayýz, eski günleri yâd ederek tanýþtýk, yanýmdaki arkadaþlarla da tek tek tanýþtý irtibat bilgilerini aldý…
Bir arkadaþ, kendisine gündemle ilgili bir soru sordu.
“Eskilerde böyle deðildi” dedi ve ekledi; “Erbakan Hoca, Tayyibe karþý deðildi…”
Ahmet Doðan Hoca’yý pürdikkat dinliyorum, az bir zaman zarfýnda çok istifade etmeye çalýþýyorum. O da Meclisteki anýlarýný, yaþadýklarýný bizimle paylaþýyor. Her konuþmasý kayýt düþmesi gereken bir konuþma ama (yine yerim kalmadý) þimdi hangisinden bahsedeyim…
‘GAP Projesi’ kapsamýnda Erbakan Hoca’nýn refakatinde bölge insanlarýyla yapýlan bir toplantýda Kürtçe dua ederken, Hürriyet Gazetesi’ne “Adýyaman Milletvekili Ahmet Doðan Kürtçe Kur’an okudu” þeklinde haber konusu olduðunu mu anlatayým, Milli Görüþ gurbetçileriyle Mekke’de yaptýðý bir konuþmayý cýmbýzla seçen Show TV’nin ‘flaþ haber’ þeklinde verip “Ýkinci bir Þevki Yýlmaz’dan Þeriat ….” þeklinde asparagas haberlerinden mi; yoksa Adýyaman halký için, o zamanlarda geçim kaynaðý olan ve satýlmadýðý için depolarda küflenmeye býrakýlmýþ tütün satýþlarý için verdiði mücadelesinden mi…
Özet olarak, Ahmet Doðan Hoca, 28 Þubat Sürecin tüm soðukluðunu ilklerine kadar yaþayan bir büyüðümüz, bu vesileyle kendisine buradan saðlýk-sýhhat ve afiyetler diliyorum…
Ýtiraf etmek gerekirse, 18 yýl aradan sonra Ahmet Doðan Hoca ile bu güzel mekânda buluþmak, tanýþmak, eski anýlarý yâd etmek benim için son derece sevindirici ve güzel oldu…