Ait olmadýðýný hissedip,
gitmek istediðini söylüyorsun,
Bu deðilmiþ yaþamak istediðin...

Düþüncelerle sýnýrlandýrýlmýþ,
piþmanlýklarla örülmüþ,
Birkaç adýmlýk dar mý dar bir alan,
Hapsolduðunu hissettiðin...

Nereye doðru gitsen,
hep bir geçmiþ,
Anlamaya çalýþmýþsýn sadece,
Onlarsa aidiyet yüklemiþ,

Savunmadýðýn düþünceler,
Savunulduðunu iddia etmiþ.
Korkmuþsun sen de çocuk,
Adým atmaz olmuþsun,
öylece durmuþsun durduðun yerde,
Þimdi de durmaktan yorulmuþsun.

O zaman þimdi dinle beni,
Ve dön baþladýðýn yere.

Aldýrma baþlangýcýn yokluðunu fýsýldayan o sese,
Korktuðundandýr inkarý belki de,
Sen bir baþlangýç yarat kendine..

Görme, duyma, konuþma
Ýnkar et varlýklarýný görsen bile,
Ýþittiðine halüsinasyon de.

Döndüðünde baþladýðýn yere,
Düþünmeden koþ sadece,
Aldýrma duyduðun hiçbir þeye,
Özgürlüðüne doðru koþarken ,
Kendine varýrken sen,
hep engellemeye çabalayacak olan o ses,
Ýmkansýzlýklarý fýsýldar,
hatalarýný anýmsatýr,
Kiimi zaman kýlýk deðiþtirir o engel,
en yakýnýndaki olur,
böylece inandýrýcýlýk katar kendine,
kimi zaman bir film olur,
kimi zaman kötü bir rüya.

Görevi budur o sesin,
Çabalar unutturmamak için kendini.
Kendisi olmasýndan korkar insanýn,
Kitaplar yazar, sloganlar üretir,
Düþünmeden yaþamamýzý ister o
sürüymüþüzcesine,


Onun karþýna her çýkýþýnda,
hýzlan inadýna,
Nefesin kesilinceye dek koþ,
Sen kaçtýkça ondan,
pes edecektir sonunda.

Ve unutma,
yalnýzca tek bir hayat sahip olduðun,
Yaþamak için umduðun gibi,
Gerçekleþtirmek için hayallerini,
Büyük amaçlar için,
Ýnsanlarla insanca yaþamak için,
Son fýrsat, tek bir hayat.

Dön þimdi baþladýðýn yere,
Unut herþeyi,
Duyma, görme, konuþma,
Bir þans daha ver kendine,
Yaþamak için umutla,

Deðiþmek için ,
deðiþtirebilmek için.
Kýsaca hayal ettiðin gibi yaþamak için.
Büyümek için,
büyük þeyler için,
at sýrtýndaki tüm yükleri,
Ve dön þimdi baþlangýç saydýðýn yere,
Sakýn durma,
arkana bakma,
koþmaya baþla hýzla.