Bizler çok gürültülü yaþamayý sevmeyen insanlarýz. Gençlikte de böyleydik þimdi de böyle ömrümüzün sonuna kadarda böyle devam edecek. Bazen bakýyorum yolda arabalarda cakada cukada teybin sesini sonuna kadar açmýþ arkadaþlar güya müzik dinliyorlar; bence kulaklarýna ve ruhlarýna yazýk ediyorlar...


Birçok Avrupa ülkesinde adamlar yasalar ile bu gürültülerin önüne bir þekilde geçmiþler. Böyle davrananlara ve davranmakta ýsrar edenlere hemen cezayý kesiveriyorlar. Çoðu kimsenin gereksiz yere korna veya klaksona bastýðýný göremezsiniz. Hele hele hastane okul gibi yerlerde bu önlemler ve cezalar daha da katlanarak uygulanýyor kendi vatandaþlarýna...


Bir pazar sabahý göl kenarýnda ki mükemmel sessizlik kadar insaný dinlendiren ruhunun derinliklerine iþleyen baþka bir olgu var mýdýr?


Ýstanbul, Ankara, Ýzmir, Bursa gibi yurdun büyük þehirlerinde insanlar gelirleri nispetinde þehrin dýþýnda ki yerleþim birimlerine taþýnmaktadýrlar. Elbette bunun her açýdan onlara faydasý sayýlmayacak kadar çoktur. Burada kalabalýklar þehir merkezine göre nispeten azdýr. Þehirde ki her türlü alýþveriþ imkâný buralarda da fazlasý ile vardýr. Park sorunu diye bir problem büyük ölçüde ortadan kalkmýþtýr. Daha elit ve saygýn insanlar ile kiþi bir araya gelmektedir. Caddeler ve sokaklar geceleri ve gündüzleri daha sakindir bu yerleþim yerlerinde...


Kuru gürültü deyimini bazý televizyon programlarý içinde, bazý gazete yazýlarý içinde kullanabiliriz aslýnda. Günümüzün televizyon dünyasý yavaþ yavaþ insanlara bir þeyler vermekten öte, insanlarý eðlendirme, vakit öldürme nitelikli programlara daha fazla aðýrlýk vermektedirler. Bu da insanýn kültürel, toplumsal ve psikolojik geliþimine katký saðlamadýðý gibi, düþünmekten uzaklaþtýrmakta, insaný geri götürmekte ve asosyal bir varlýk olarak kalmasýna neden olmaktadýr.


Dilimizde güzel bir deyim vardýr ki çoðunuz bilirsiniz bunu ''Kuru gürültüye pabuç býrakmamak''derler. Biz de millet olarak bunu kendimize ilke edinmeliyiz. Toplumda beðenmediðiniz bir þey mi var? Hemen ilgili yerlere mesaj atýn, telefon edin, ya da en azýndan baþka bir arkadaþýnýza söyleyin, o sizden duyar belki o telefon eder. Toplumsal duyarlýlýk bir toplumun ileri gitmesinde çok önemli bir olgudur. Güzel bir Kýzýlderili atasözü derki ''Bu topraklar bize atalarýmýzdan miras kalmadý, çocuklarýmýzdan ödünç aldýk.''


Bir tarihte semtimizde kendi keyfine göre ekmek bayisini açan kiþiyi telefon ederek belediyenin ilgili birimine þikayet ettik bir kaç arkadaþ ile birlikte. Belediye ilgilileride gereken iþlemi yaptýlar bayi hakkýnda. Arabadan kaðýt ve sigara atanlarý mutlaka uyarýn veya en yakýn polise bildirin. Anlasýnlar duyarlý insanlarýn gözlerinin üzerlerinde olduðunu. Bir mesajýnýza bir telefonunuza mal olur belki ama, bu bir toplumsal bilinç, toplumsal sorumluluktur...


Bu topraklarý yaþanýlýr kýlmak en büyük ferdinden en küçüðüne kadar hepimizin sorumluluðunda. Çevremizdeki devletlerin birçoðun da karýþýklýklar var, huzur bir türlü gelmiyor. Bizleri de ateþ çemberinin içine çekmeye çalýþýyorlar bir þekilde. Emperyalistlerin aramýzý bozmak için büyük çabasý var alenen ve el altýndan. Onlar çekip gittiði zaman bu coðrafyadan biz o komþularýmýz ile baþ baþa kalacaðýz yine. Savaþ için askerimizi ve ulusumuzu kýþkýrtanlara karþý asla kuru gürültüye pabuç býrakmamalýyýz. Lakin yurdumuzun Güneydoðusunda ki olaylar da yüreðimiz yakmaktadýr alabildiðine. Yurdumun kahraman evlatlarýnýn da bir gün mutlaka bunun üstesinden geleceðinden asla þüphemiz yoktur. Burada noktalarken yazýmý hepinize en derin sevgi ve saygýlar...