Uzun bir çizgi çizdiðim zaman
havaya doðru yüreðim ile
bekletme beni ve duygularýmý
kaçýrma uykularýmý aþkýn peþinde sürükle...

Gökkuþaðýnýn altýndan geçemesek de
ne ola ki
denizin üstünde de yürüyemediðimizi
yüzümüze vurmaslar
ay parlýyorken geceler boyu
yüreðimin üstüne doðru
býrakta dizlerim titresin azýcýk
aþkýn karþýsýnda içerken bir bardak suyu...

Üfle de gitsin bir neyin aðzýna
sevgiliyi öper gibi
suyun damlalarýný bir bir sayarken
ve þiþtiyse alabildiðine
sonsuzluk okyanusunda açtýðýn bir yelken
gitme vakti gelmiþ demektir
ha beþ dakika geç ha on dakika erken...

Ah be Kamelyalý Kadýn
seni kim yaþattý bunca sene coþku dolu yüreðinde
kim gür saçlý dolu dizgin gençlerin kucaðýna attý...

Bir ben yýkýldým sanýrdým kendimi gençlik yýllarýnda
arkama fazla bakmadýðýmdan
aðlamak çocuk oyuncaðýydý
meðerse kimler yerle bir olmuþ da
haberimiz yok
hayat bal zannettiðimiz aðuydu...