sevinç içindeyim
çok şükür evimi yıktım
ne oda kaldı ortada
ne merdiven
ne de baca
neymiş
evin ayaklarıymış dört direk
yürümüyordu ki zaten
devirdim onları da

nasıl sevinmem
kurtuldum pencerelerden
aç kapa aç kapa
çiçekler diz pervazına
sula babam sula
su derdinden de kurtuldum bu arada

hiç olmayacak balkon sefam
yılmıştım iplerine çamaşır asmaktan
idam edilen canlar gibi
sallanmayacaklar artık rüzgarda

lakin
farelerime üzüldüm
kimi enkaz altında kaldı
kimi bahçedeki otlar arasına daldı
otlar altında bir delik
yol, bu yol
beni içine aldı!..