el deðil
en çok ev sever beni! ..

çekmeceye saklanýr çoraplarým
arar arar bulamaz gibi yaparým
halýlarý okþar çýplak ayaklarým
güleyim diye altýný gýdýklar yivden elleri
gülemem! ..üstüne üslük
yüreðime yüklediðin dertten ötürü
bir güzel aðlarým...

sabahlarý telâþým var
alýp bohçamý
güneþe kaçacaðým ya
koþarým odadan odaya
býrakmaz kapýlar
çaresiz kalýrým...

bulaþýk bezimde köpüren sabun
kalpler düþürür su üstüne
kimi büyük büyük
kimi ufacýk
üflediðimde
uçmayanýn içinde uçarým...

kimseler bilmiyor
nakýþ iðnemle
tavan tahtasýndaki budaðý deldiðimi
bu ses
onun sesi
türkü sanmayýn! ..

çamaþýr ipine
çamaþýr yerine
kendimi asarým...

sallan o yana
sallan bu yana
yanyana
yana
yana
çýkar buharým! ..

imbiðimde aþk var
damlarým...

t.a