Kolektif bilinç içinde ilk tuzak mülkün sahibi söyleminde gizlenmiþti. Kolektif alaný mana alana çevirmek için “mülkün sahibi” söylemi icat edilmiþti. Mülkün sahibi söylemi kolektif alana karþý ve kolektif alan kiþilerine karþý kurulmuþ tuzaktý. Bilge Enki kurnazlýðýydý.

Mülkün sahibi söylemi; “Sizin sahibiniz de El demek" anlamýna bir söylemdi. El’ in ilk taayyün ediþ söylemi içinde El kolektif ortamýn öznelerine “yerin ve göðün sahibi olaným” diyordu.

El 'in, sahibi olduðunu söylediði Yer ve Gök sözcükleri kolektif alanýn kolektif özneleriydi. El bu sözü söylerken kolektif alanýn hiç farkýnda deðilmiþ gibi söylüyordu. Kolektif alaný görmezden geliþle söylüyordu. Kolektif alaný muhatap almazmýþ gibi söylüyordu. Aslýnda görmezden geldiði "þey" görür olduðudur. El 'in hitabý görür olduðu þeye göre zýt söylemdi. Kolektif alanýn zýt yüzüydü.

“Yer’e, Gök’e sahip oluþ söylemi zaten kolektif alanýn kendisi olan, öznesi olan kiþilere atýfla “Yer'i ve Gök’ü size verdim” diyordu. Kiþilere sahip olma söylemi Yer ve Gök sözündeki kiþiler anlamý, Yer ve Gök söylemi ittifak bileþeni gruplarý içermesiyle ifade edilecekti.

Yer ve gök kavramý eskinin depo hafýzasý içinde ilk ittifaký yapan aþaðý topraklardaki tarýmcý gruplarla yukarý topraklardaki tarýmcý gruplara söylenen ayýrt edici, tasnif edici bir söylemdi. Yer kavramý Sümer grubu ifade ediyordu. Gök kavramý yukarý topraklardaki Göklü çoban Akatlý grubu ya da kiþileri ifade ediyordu. Ýþte El bu kabilden “Yer ve gök topraklarýný size verdim” diyordu.

Sümer’in (Yer’in) ve Akad’ýn (Gök’ün) sahibi olunmadan “size verdim” denemezdi. Sahibi olmadýðýnýz bir þeyi veremezdiniz. Bir þeye bu benim diye belirleme yapmanýz için karþýnýzda baþka baþka sahipliklerin olmasý gerekir. Siz de baþka sahipliklere karþý ancak "bu benimdir" diyebilecektiniz.

Kime karþý sahiplikti? (El kime karþý sahiplikti?) Kolektif alana; kolektif iradeye karþý sahiptiniz. El 'in Akad’a (Gök’e) ve Sümer’e (Yer’e) sahip olduðunu söyleyen mesajý Ýbrahim’e Musa’ya; söylediði þu cümlede saklýydý. “Yer’i Gök’ü size verdim.” Bu söz örtük olarak El 'in iyeliðini cemediyordu. Algý oluþturarak sahiplikti.

Bir tamah yüzünden kolektif haklardan vaz geçen insanlar Yer’e Gök’e sahip olmayý “böylesi bir tamahkar anlayýþla kabulleniyorlardý. “Yer’i, Gök’ü size verdim” demenin içine modüle edilen öznel bir mana anlayýþýný, rýza almayla” ortaya koyuyordu.

Saðlatma yaptýðýnýz, ürettiðiniz ve ürettiðiniz alan kadar yerle iradenin sahibiydiniz. Zaten ittifakýn olan sahiplik yani sizin olan kolektif sahiplik, El ‘in sahipliði söylemi içine modüle edilmiþtir. El 'in sahipliði söylemi içinde çakýlýydý (gömülüydü).

Kolektif sahiplik; iþteþler paydaþlýðý ve kolektif saðlatma yapan paydaþlýktan ileri geliyordu. Kolektif paydaþlýk herkesin katýlýmcý ve kendi kas gücünden (çalýþmasýndan) ileri geliyordu. Herkesin kendi kas gücü, herkeste olan ve herkesin herkesle ortak olan bir özelliðiydi. Geçeklikti.

Gerçek olan kolektif sahiplikti. El bu gerçekliði görmezden geliyordu. El bu gerçekliði sanal söylem içinde Ýbrahim ibi bir aracý eksen çevrimi üzerinde “size verdim” diyordu. El belirsizce konuþuyordu.

Aslýnda El 'in "size verdim" dediði sahiplenme belirsizliði içinde "ittifakýn olan yine ittifakýn oluyordu". Ama siz gerçekliðe raðmen El 'in tamah vaat eden aracýlýðýný, El ‘in bencil söylemli etki aðýrlýðýný ve El ‘in irade beyan eden "mülkümden size verdim" hükmünü kabul ediyordunuz.