Sonra iþte sevgili günlüðüm✍🏻yiyecek ekmek arasý köfte ve içecek çay
rýzkýn varsa kalýrsýn Datça’da…
Gökyüzünü süsleyen kanat açýklýðý bilmem kaç santim bembeyaz martýlar uçuyor mavimin 🏊🏻♀üzerinde.
Ne kadar þanslýlar sorma…
Ben yarýn girerim 🏊🏻♀inþaallah. Bugün gezeyim önce yemek yiyeyim, sonrasýnda bademli kurabiyeler alayým, yine buraya gelip yüksek sandalyede çayýmý yudumlarken, bir tane de badem kokulu kurabiyeyi kýt edip yavaþça çiðneyip, büyükçe laflar edeyim kendimce…
Birkaç gün buralardayým.
Fotoðrafa bakar mýsýn!
Þu karþý ki daðlar nasýlda yüreðime Cenab-ý Hakkýn varlýðýný, birliðini ve tek oluþunu göðsüme sindire sindire anlatýyor…Daha özgürleþiyorum, daha da huzurlu ve daha da mutlu ve güvende hissediyorum kendimi…
Sonra da soruyorlar enerjinin kaynaðý efenim huzur huzur huzur ve boða burcu💃🏻💃🏻💃🏻
Biraz serin bir hava baþladý þu anda… Lakin nasýl serin biliyor musun?
Eþinin huyunu, suyunu, kýymetini bilen sevgili gibi yanaklarýma buse üzerine buse konduruyor…
Sanki çoktandýr beklemiþte, bekleyiþini duymamýþým gibi.
Yetmiyor ellerime ilham ediyor aþkýn varlýðýný, inansam mý bilmiyorum?
Çoðu þeyi bilmediðim gibi bunu da bilmiyorum!
Bazen diyorum ki ön teker nereye, arka teker oraya. Ýnanmýyorum; ya da inanmaktan korkuyorum karþý cinse.
Sonra gülüyorum sýyrýlýveriyorum karmaþadan.
Düþünmek için zaman harcamaya deðmeyecek þeyler rafýna kaldýrýyorum bu düþünceyi derken rafta tozlanmýþ ki gözlerime birer ikiþer toz kümesi indi ki gözlerim doldu derinden bir yerden…
Sonra yine gülümsedim hayata, yalnýzlýk ve Datça…
Yalnýzken güzel belki de hayat, daha anlaþýlýr ve tatlý da olabilir… Yalaným varsa pinokyo gibi uzasýn burnum.
2’inci bölüm