Saygýdeðer Fransýzca Öðretmenimiz Tuðba Hocamýz
ve birbirinden yüreði güzel sýnýf arkadaþlarýmla fotoðraf üstüne fotoðraf ve selfie üstüne selfilerimizi çekecekmiþiz ki geldim Ýstanbul’a…

Sallanýyordum Datça’da, sallýyorlardý iki elimden tutmuþ iki ayrý güzellik biri Datça 🏊🏻♀ diðeri çekmecemde ki
opera bileti✨
Kazanan bileti alkýþlýyoruz þak þak þakkk…

Alkýþ önemli biricik günlüðüm; ne kadar etiket üzerine etiketimiz olsa ve boyumuz ulaþamýyor olsa da arþa…
Alkýþ sesleri için her iki anlamda yapýlmadýk þey kalmadý dünyada..

Belki bizde yapýyoruzdur! Ýnsanýz netice itibari ile her þey insanlar için ve alkýþ sesleri sarhoþluk hissi veriyordur bize de, bir anlamda sýzýp kalmayalým da saðda, solda…

Evin yolunu bulduðumuz müddetçe sorun olmaz alkýþ seslerinin verdiði sarhoþluk masumiyet barýndýrýr nitekim.
Benim evim kalemim;
Yükselen burcum kalemim,
Alçalaným kaðýdým,
Yüreðimi sermiþim gözler önüne, isteyen dilediði anýmý, þiirimi, yazýmý alsýn, iyi niyetli okuduktan sonra aným, þiirim, yazým müjdeler, sevinçler yaþatýr yüreklere… Amma velâkin kötü niyet olursa okuyucuda aným, þiirim, yazýlarým kabus olur uzaktan uzaktan baksýn bence satýrlara…
Demedi; Hülya uyarmadý denmesin,dipnot aralarda yerini alsýn sevgili günlüðüm…

Baþ uzanmalý mý yüksekte gezinen bulutlara?

Lakin elin kaleme deðipte duygularýn çýkýveresi geldi mi
yükses sesle, dökülünce kaðýda yemin etsem baþým aðýrmaz baþým deðiyor bulutlara…
Sadece bulutlar mý? Ay’a, Güneþ’e, Yýldýzlar’a daha nelere nelere…

Geçmiþ yazýlarýmýzý hatýrla… Kaç kereler dans ettik gezegenlerin arasýna girip Satürn ile…
Satürn’e baðlýlýðým ayrý…Onun yeri apayrý.

Evimizin önünde ki camiinin bahçesinde hýlahop çevirdiðim günleri anýmsýyorum aklýma geldikçe Satürn ayný þeyi yapýyoruz, farklý dilleri kullanarak…

Ben baþýmdan belime doðru geçirince hýlahopu, dünyada mýyým zannediyordu rahmetli anneciðim veya yanýmda ki arkadaþlarým?

Gidiyordum bedenimi aralarýnda býrakarak ve hâlâ gidiyorum yine bedenimi bulunduðum ortama býrakarak.
Ruhum anlama koþarken, bedenim de ortama uyum saðlýyor o anlarda.
Anlaþýlýyor mu bilmem,anlýyorlar mý beni acaba gözbebeklerime deðerse gözbebekleri; iþte o an yerde mi yoksa gökte mi olduðumu anlarlar.
Gözlere bakmayarak saklýyorum yerimi herkesten ve her þeyden…

Yüreðimin konuþtuðu, elimin yazdýðý þeyler..
Yüreðimin konuþtuðu, elimin yazmadýðý nice þeyler var avuç büyüklüðünde koca kalp dünyamda muhafaza ettiðim.

Herkes herþeyi anlayamaz, edebiyat harici bende çoðu þeyi anlamýyorumdur herkes gibi zaman zaman, insanýz nihayetinde sýnýrlýyýz!
Egolarý anlamýyorum meselâ bunda bir mahsur da görmüyorum. Topraða gidilen bu yolda ego boþ iþler çemberi, döndürür boþ yere hemstýr oyuncaðý gibi dön dön dur…
Ama ne?

Yok olmak lazým çoðu zaman, ölümlü bedenin fotoðraflarýný paylaþarak yok olmak lazým, ýþýnlanmak gibi oturduðun koltukta, hayal dünyaný geniþletmeyi, geliþtirmeyi ödevin bil sevgili günlüðüm✍🏻 bu da senin ödevin olsun.

Anneciðim camdan bana bakarken camiinin bahçesinde dünya da yok oluyor Satürn’ün yanýnda nefes alýyordum, anneme hiç söylemedim bunlarý, hiç anlatmadým; belki anlayamazdý beni diye çekindim.

Ellerimi iki yana açarak mutluluk içinde dönen hýlahop maddeydi, manayý taþýmakla mükellefti sanki… Arada Satürn kollarý olmadýðý için benim daha hazla hýlahopu çevirdiðimi de ifade etmiþtir.

Ýçinden yer deðiþtirmekte geçmiþtir belki bilemiyorum ama ben onun yerinde olmak istemedim hiç bir zaman.
Kendimi ve bana verilen tüm nimetlerin kadrini, kýymetini bildim… Zor gelse de insan olmak, güzel bir þey çünkü.

Sýk sýk bir buluttan diðerine atlayarak arada uçaklara çarpmadan hýzla göz açýp kapayýncaya kadar dünyadan uzaklaþýp dans etmek için karþýsýna çokça geçtiðim olmuþtur, çocukluk yýllarýmdan beri diðer gezegenlerin kulaðýna gitmesin, Satürn’e baðlýlýk hissim var.
Efendim sevgili günlüðüm?

Garip mi buluyorsun tüm bunlarý içinden mi söylüyorsun bir de?

Eee ama dýþýndan söyle ki merakýn gitsin!

Sorularýna cevap bulasýn, karýþýk kafayla okuduðunu anlayamamaya karþýlýk soru sormak iyidir bence…

Sen hiç rüya görmüyor musun sevgili günlüðüm✍🏻?
Daha da önemlisi hayal dünyan ne alemde?
Beslemiyor musun hayal alemini önüne kaðýdý, eline kalemi alarak!?
O vakit baþýný iki elinin arasýna al ve bi düþün!
Sen düþüne dur, ben devam edeyim müsaadenle…

Tatil bu yýl yetmedi, yetmiyor bana sevgili günlüðüm sýk sýk kaçýp gitmek istiyorum Ýstanbul’dan sevdiklerimi ardýmda býrakmak bile etimi çimdiklemiyor…
Hadi çimdikledi diyelim, acý vermiyor.