J)))))

Uçuðun biriyim demiþtim ya kendim için..sahiden de uçuðum galiba!..bugün iþimi gücümü býrakýp çiçekleri ayýrdým dinlerine; çakýrdikeni gülünü yanýma yardýmcý alarak..oysa yapýlacak ütüm vardý biraz...pantolonlar kýrýþ kýrýþ, gömlekler ona keza...hepsini naylon, kara bir sepetin içine týkýþtýrýp dolaba kaldýrdým; bana ne ya!..bana mý güvendiler gençleþmek için...makineden ütülenip de çýksalardý..kim dedi ki onlara “kýrýþ kýrýþ olun,ihtiyarlayýn” diye!.hepsi bana dönmüþler..bundan sonra yýkanýrsam ant olsunJ)))bir ütüleyenim yok nasýlsa, kirli gezeceðim iþte! kokacaðým ama ihtiyarlamaktan kurtulacaðým vallahi!..

Off!..gene atladým konuyu.çiçeklerle idi benim derdim...dinlerinin olup olmadýðýna taktým kafayý..ne zaman namaz kýlýyorlardý çiçekler, ne zaman camiye yada kiliseye, sinagoga gidiyorlardý?...aforoz mevsimleri var mýydý acep? ne zaman oruç tutuyorlardý, ne zaman zekat veriyorlardý? hacca gitmek gibi bir telaþlarý var mýydý!?..toplumsal deðerleri nasýldý acaba? aþk yaþamaktan men edecek töreleri, ayýplarý, günahlarý, kan davalarý var mýydý!?..aðlýyorlar mýydý gelin olurken? Ne renk kýna yakýlýyordu ellerine; elleri var mýydý? bütün bu sorularýn yanýtýný bulmak, öðrenmek için kapýsýný týklattým en yaþlý çiçeðin...

Allah allah!..en yaþlý çiçek kimdi ki!..ne çok düþündüm onu seçebilmek için..zorlandým da!..üniversite sýnavýndaydým sanki(!) hayat meyat meselesi gibi geldi bana bu iþ...geleceðim, bunu baþarýp baþaramadýðýma baðlýydý iþte!..böyle bir soru olur muydu hiç? en sonunda kararýmý verdim: çakýrdikenin mor güle benzeyen top çiçeðini seçtim kendime asistan olarak. onu seçiþimde gerekçelerim vardý çünkü. adem babayý, havva anayý çaðrýþtýran yanlarý mesela...(nereden anam, babam oluyorlarsa yani(!)..)renginin güzelliði, onlardan türeyen iyi insanlarý ve mutluluðu; dikenleri, kötü insanlarý ve acýlarý simgeliyordu düþüncemde.

Dünyanýn dört bir yanýnda, tarih boyunca yaþanan uygarlýklarýn hangi hayatlarý yutarak oluþtuðunu hatýrlamaya çalýþtým... ateþin ve suyun ölüm çaðýran yüzünü; tekerleðin ve telin ülkeleri yaklaþtýran hýzýný ölçüp biçmeye yetmedi hayalim...ve gelecek neler getirecekti bana?!(bize). varsa aklýna bir þey gelen,lütfen açýklasýn dostlar! sorularýmda boðmayýn beni emi!..

Oturup top çakýrdikeni çiçeði ile, dinlerine ayýrdýk tüm çiçekleri...en dar zamandý zaman!..ateþe atýlmýþ canlarýn madýmak oteli saatleri mesela... nagazaki, hiroþima vuran kül saniyeler...filistin sokaklarýnda kol gezen intihar saatleri...ýrak çocuklarýnýn can çekiþtiði dakikalar ...ne bileyim daha nereler?!...býçak sýrtýna, namlu aðzýna, bomba misketlerine dayalý ruhlarýn ölüm korkusu...azraile nikahlý ömürler...ne yaptýmsa kurtaramadým elinden!..bir çiçekleri kurtardým, bir de kendimi!..bir de çakýrdikeni gülünü!..

Dört grup dine ayýrdýk onlarý kotardýðým çakýrdikeni gülü ile beraber: sevgi, hüzün, þiddet, umut!.. pembe çiçekler sevgi dinine mensuptu, maviler hüzün!. kýrmýzýlar þiddet, beyazlar umut!..öteki renkler kýrmaydý(yani melez!). tanrýsýzlarý temsil ediyordu bu grup çiçekler bir bakýma.

Kendimi düþündüm yine; hangi gruba dahildim ben?!..þimdi tutup ‘tanrýsýzým’ desem, kýrma deðildim. hem annem, hem babam ayný ýrkýn insanlarýydý sonuçta. keþke kýrma olsaydým!..özellikle annem kaçak bir aþk yaþayýp alacalý bir renge boyayarak getirseydi dünyaya beni..yüzümün bir yaný siyah, bir yaný beyaz olsaydý!..saçlarým ise sarý!..ama deðilim iþte!..derimin hepsi gri!..alaca þafaðým mübarek..sisli bir gökyüzüne, bulanýk denize, kirli bir cama-aynaya, çarþaf giyinmiþ bedene benziyordum(!)..ne dinim belliydi ,ne de diyanetim!..

Elma çiçeðini þeftali çiçeðiyle seviþirken yakaladým hem kuzeyin, hem güneyin meyve bahçelerinde...

Menekþeyle belemirin aðladýðýný gördüm, gün batýmýnda bütün ülkelerde...

Zakkumlarýn zehirlediðine, sarý gülün bülbülü beklettiðine tanýk oldum; hiç yere!..

Ve...

Kirazlarýn geline dönüp gülümsediðini izledim bahara; papatyalarýn fallarla su akýttýðýný duydum sevdalý yüreklere...

Hiçbirinden vazgeçemedim!..
hepsini tutup bir bahçenin humus kokan topraðýna diktim.(yüreðimde..)
her odada, her hücrede tonlar dolusu çiçekler büyüttüm...
gün yirmi dört saat daldým güzelliklerine: kýskandým!..
ne kavga ediyorlardý, ne de vardý bir dinleri!..
hiçbiri namaz kýlmýyordu, yoktu seccadeleri...
aforoz mevsimi de neydi!..yoktu ki günahlarý, çetrefillikleri!..
zekatlarý renkleriydi...gönlüme koydum!..
hiç gitmediler hacca, bilmediler esvet taþýný..
þeytan da taþlamadýlar hira daðýnda!
hele hiç görmedim dört kitaptan ayet okuduklarýný...
minareye çýkmadýlar ezan okumaya,
çaðrýsý oldu renk ve kokularý, gittik yanlarýna...içimizde geniþliði yaþamanýn.......

Ve...

öylece duruyorlardý gök altýnda; yeþil, rengarenk ve dimdik!..
sarmaþýk, kol atmýþtý gül aðacýna;gül kabullenmiþti onu!..
papatyanýn yeri leylaðýn altýydý;bembeyaz sýrýtýyordu diþleri zamana...
siyah lale göz kýrpýp duruyordu mine çiçeðine...
zambaklar kokusunu bedavaya satýyordu gelinciðe...
hesap yapma gibi bir telaþlarý olmadý hiçbir zaman...bu alýþ-veriþte...
dostluklarý çýkara dayanmadý...
hele kan davasý nedir bilmediler hiç...
güneþi üleþirken kavga etmediler, savaþmadýlar...
öldülerse birlikte öldüler, yaþadýlarsa birlikte yaþadýlar iklimlerce...
dört mevsimi duyumsattýlar bize..
papatyada baharý,
gülde yazý,
kasýmpatýnda hazaný,
kardelende kýþý özümsedi duygularýmýz...

Demek istediðim þu ki: zaten ne demek istediðimi çoktan anladýnýz!..arife tarif deðildi yapmak istediðim þey!..tarife arif bulma çabasýydý. anlayan anladý, anlamayansa çiçeklikten çýkarýldýJ))))...ot olsun böyleleri, gitsin öküz aðzýna emi!..J))))

þimdi söyleyin lütfen!
beni kim baðýþladý?
tanrý mý,
insan mý!..
çiçeklere sormuyorum zaten
onlar beni çoktan anladý...