Ömer AKÞAHAN

ÖA: Sevgili Yalnýzlýk, seni þu yýkýk evler mahallesinin, virane bir konutunda yakalamak ne denli zor oldu bi bilsen...

YLNZLK:Oysa ben burdayým yýllardýr...Ne elimden tutan var, ne de gören...

ÖA:Söze nasýl gireceðini bilmeyen acemi bir çapkýna döndüm bir an. Size neden Yalnýzlýk derler desem kendimi aptal yerine mi koymam gerek? Yok yok baþka bir kanalý zaplasam iyi olacak. Görüyorsunuz, þu an en azýndan yalnýz deðilsinizdir umarým? Yaaa, kafam karýþtý neyse...

YLNZLK: Boþ ver aldýrma benim yalnýzlýðýma. Sen olsan da, olmasan da fark etmiyor. Burasý aslýnda bir 'Rasattepesi'. Kimseye bir muhtaçlýðým da yok. Kendime yetiyorum. Ýnsanlar adýmdan neden ürküyor anlamadým. Ya ben kendimi doðru dürüst anlatamadým ya da ders kitabý veya sözlük yazarlarý beni iyi tanýmlamýyorlar.

ÖA: Tam da hýzýnýzý almýþken araya girmeme kýzmazsýnýz sanýrým. Aklýma birden geliverdi de, hani þu bir ada hikayesi vardý, tek baþýna bir adada yaþayan adam...Daniel Defoe miydi kitabýn yazarý?

YLNZLK: Boþver o safsatalarý sen. Bak iþte karþýndayým, ete kemiðe bürünmüþ bir ruhum ben. Yalnýzca insanlar dünyasýnda yaþar ruhum. Onlarýn etiyle, derisiyle ve kemiðiyle beslenirim. Süslü, aynalý salonlarý ve sahneleri çok severim. Beni oralarda daha iyi anlarsýn. Ancak kendimle baþbaþa kalmak için çoðu zaman bu metruk eve dönerim. Burda huzur bulurum.

ÖA: Ýnsanlar da sizin gibi görünmek istiyor, belki de sizi taklit etmeye çalýþýyorlar sanki. Ne dersiniz?

YLNZLK: Yalnýzlýk bence insanlýðýn en büyük keþfi! Bu sayede kiminiz filozof, kiminiz peygamber, kiminiz de krallýklarýný ilan ettiler. Bütün bunlar benim sayemde oldu. Bir düþünsene, kalabalýklar arasýnda nasýl yazýlýrdý Ýncil, Kur'an? Hangi edebiyatçý kalabalýklara karýþmayý sever? Bugün dünyada tanýdýðýn ne kadar insan varsa, öz yaþam öyküleri yazýlmýþ insanlardýr. Bunun bedeli çok aðýrdýr, deseler de, inanma sakýn. Beni keþfeden bu insanlar sayesinde deðil mi, þu yazýp durduðun alet?

ÖA: Evet, çok haklýsýn sevgili Yalnýzlýk. Þu an aramýzdan ayrýlan Zeki Müren'i dinlerken bile senin gücünü yanýmda daha iyi duymaya baþladým. Radyoyu, televizyonu ve bilgsayarý bize sen hediye ettin. Keyfini sürmek de bize düþüyor. Sana ne denli teþekkür etsek az gelir.

YLNZLK: Bilir misin, her þeyi kendim için yaparým. Ben ne istersem, ne düþlersem onu yaparým. Benim için evrende sýnýr yoktur. Çünkü ben evrenin kendisiyim. Ýnsanlar beni bulma umuduyla yaþar, uzun yolculuklara çýkarlar ve geceler boyu laboratuvarlarda sabahlarlar. Ben de onlara þýmarmak kaydýyla varlýðýmdan çok küçük bir noktayý baðýþlarým. Onu bulacaðý küçük sýrlarý fýsýldarým kulaðýna. Onlarýn inançlarýna çok küçük bir ödüldür benimkisi. Bu sayede yaþama bir zevk, hareket gelir. Bunlarý gören insanlardaki arayýþ böylece sürer gider. Sen hiç benim heykelimi gördün mü bir yerde ya da duydun mu? Ama benim armaðanýmla insanlar Nobel ödülü alýyor.

ÖA: Sizi bulduðuma ne denli mutluyum. Þimdi izin verirseniz, sizin adýnýza yazdýðým bir þiirimi sunmak istiyorum.

YALNIZLIK

Yalnýzlýk çekeni
Çekmeyen ne anlar
Düþmüþüm kör kuyuya
Ne duyaným ne çekenim var

Benim adým yalnýzlýk
Özgürlükler ülkesinde
Bir akça kavak üstüne
Adým yazýlmýþ ancak

Ne söylesem boþuna
Kuþlar gibi yapayalnýz
Öterim o daldan bu dala
Ne duyaným ne görenim var

ÖA: Nasýl buldunuz þiirimi? Sizi yeterince anlatabildiðimi sanmasam da. Ancak sizin ýþýðýnýzý yakaladýðýmý sandýðým bir zamanda, bundan tam 24 yýl önce kaleme almýþtým.

YLNZLK: Ruhumu okþadýðýný söylemeden geçemiyeceðim. Ancak takdiri gene de fani insanlara býrakýyorum. Umarým beðenirler.

ÖA: "Yalnýzlýk Parayla Satýlmaz!" desem, ne dersiniz buna?

YLNZLK: Evet, yalnýzlýk bir meta deðildir. Hiç bir yerde deðildir fakat her yerde bulunur. Onu gerçekten isteyene ancak acý çekme karþýlýðý karþýlýðýnda verilir. Yalnýzlýk bir hücreye benzer. Orda her istediðini bulabildiðini sanýrsýn fakat günlük yaþama ait hemen hiç bir þey yoktur. Bunlarý öðrenip kurallarý özümseyen herkese kapým açýktýr. Buyursunlar tatsýnlar bu týlsýmlý gücü!

ÖA: Sevgili Yalnýzlýk, bana ayýrdýðýn bu deðerli zaman ve dile getirdiðin görüþler nedeniyle teþekkür ederim. Gerçekte bu söyleþiyi daha da sürdürmek isterdim, ancak, insanlar internette uzun þeyler okumuyor. Yalnýzca bilmenizi istediðim bir þey var ki, benim yerim bundan böyle hep senin yanýn olacak, bu böyle biline.

YLNZLK: Ben de, senin gibi sadýk bir dost bulduðum için teþekkür ederim.

30.01.2005 / Bursa