Bu gece de gözlerim kaydı,
dayanamadım baktım...
Sıra sıra dizilmiş,
beni söylemiş gibiydi yıldızlar...
Bir şiir gibiydiler hepsi;
“son gecem olsa da görsem” diye,
hasret ve özlemle,
bir de tutkuyla baktım hepsine...

Tüm ferasetimle dikildim cumba dibine;
Kanımı damıttığım
gecelerden biri daha ipil ipil akıyor.
Görüyorum!
Görüyorum;
beynimden dökülen her cümleyi,
kalbime akarken görüyorum.
Kalbime akıttığım her satırı savururken yıldızlara...

Bu ne zor bir gece...
Bu nasıl uyku aralığı;
rüyalarımdan yırtarak
evren kabuslarına tutulup da
yakarcasına bedeni, eritircesine cismi...
Her söylediğim yankı olup neden geri geliyor,