konuşmaya kalkmayacağım; söz…
Dilenmek için vakit geç biraz,
biraz da sensizlik beni aldatan…
Dedim ya, sofranın ortasından kalkmak gibi,
en iştahlı yerinde kaşıksız kalmak!

En inanılmazı da,
buna dayanmaya cüret etmek…

Dedim ya;
içindeyken çekmek erkekliği…
Ya da bir anneydim ben senin gibi:
düşün ki kıydım kendime,
seni yaşatmak için…

Boş sözler vermedim:
aşk içindi her şey!
Her şey seni daha çok sevmek için!

Kadınım!

Bir tren yolculuğuydu seni tanıdığım.
Saçların, omzumdan salınan
kum taneleri kadar ışıl ışıl,
güneş gibi içimi ısıtan…

Yine ben o trende olurum:
Yanımda sen olursun…
Üzerinde kahverengi hırkan,
uzun keten eteğin
ve kollarıma dolanmış kolların…

Uyuyacaksın.
Ne zaman gözlerini açıp da başını kaldırsan
ben sıcak yanaklarına bir öpücük konduracağım.

Bir istasyon öyküsüydü
Bir valizim, bir elin ve omzun;
Yaslayarak ruhunu sırtıma
özgür olacaktı ruhum

Sonra düdük; hadi gidin buradan…
Hadi gidelim buradan,
sıcak vagon, güzel pulman;
raylar tanıdık;

yasla başını,
yaslı başıma;