"Bir çocuk parkýyým sessiz ve kederli.. "

Susarsam yenilenir yarýn.. Taze bir sabaha uyanýrsýn..
Bir kuþ uçar bahçemin içinden, kalbim kýrýk!

-

“Bir volkaným ve patlamaya hazýr”

Konuþursam, dirilir yarýn ve bir tutkuya uyanýrsýn…
Kýyamet kopar, ateþ yanar ve þaþýrýrýsýn!


-

"Arsýz bir çocuk gibisin þýmarýk ve tatlý.. "

Susarsan bisey kalmaz yarýna.. Bir kaç þiir, yalandan bir acý!
Güneþ dökülür mü? Kýrmýzý mý akar nehir ? Yaðmur üþür mü?
Bir zehir süzülür dudaklarýmýn arasýndan, üzgün bir kadýn portresi, duvarlarýndan sarkan..

-

“Bir çocuk gibi aðlayacak þimdi…”

Konuþursam çok þey kalýr bugünden… Bir dolu þiir, aþktan heykel
Güneþ dökülür, kýrmýzý akar nehir ve yaðmur üþür…
Bir büyü sýzar zamanýn her karesinden ve üzgün adam portresi, satýrlarýmdan sarkan…


-

"Ve ask.. Bomboþ bir park.."


Ahþap bir binanýn on camýndan yansýyor salýncak.. Ýki çocuk üzerinde..
Sarý bir öfke birinde, diðerinde esmer bir cennet!
"Büyümemeli!" diyor biri..
Gülümsüyor diðeri,

"Hayýr! Büyümeli.." !



-

“Ve aþk bir lunapark…”

Camdan binalara yaslanýyor siluetin ve iki çocuk üzerinde…
Sarý bir heyecan birinde, diðerinde esmer bir çýrpýnýþ
“Büyümeli” diyor biri
“Diðeri” gitmeli…

“Evet gitmeli…” !

…


Ve ask, dünyada lunapark simdi..
Giderken mutluluðu seçen
“Huzur” oldu parkta biri, diðeri onun sebebi…