"Bir çocuk parkıyım sessiz ve kederli.. "

Susarsam yenilenir yarın.. Taze bir sabaha uyanırsın..
Bir kuş uçar bahçemin içinden, kalbim kırık!

-

“Bir volkanım ve patlamaya hazır”

Konuşursam, dirilir yarın ve bir tutkuya uyanırsın…
Kıyamet kopar, ateş yanar ve şaşırırısın!


-

"Arsız bir çocuk gibisin şımarık ve tatlı.. "

Susarsan bisey kalmaz yarına.. Bir kaç şiir, yalandan bir acı!
Güneş dökülür mü? Kırmızı mı akar nehir ? Yağmur üşür mü?
Bir zehir süzülür dudaklarımın arasından, üzgün bir kadın portresi, duvarlarından sarkan..

-

“Bir çocuk gibi ağlayacak şimdi…”

Konuşursam çok şey kalır bugünden… Bir dolu şiir, aşktan heykel
Güneş dökülür, kırmızı akar nehir ve yağmur üşür…
Bir büyü sızar zamanın her karesinden ve üzgün adam portresi, satırlarımdan sarkan…


-

"Ve ask.. Bomboş bir park.."


Ahşap bir binanın on camından yansıyor salıncak.. İki çocuk üzerinde..
Sarı bir öfke birinde, diğerinde esmer bir cennet!
"Büyümemeli!" diyor biri..
Gülümsüyor diğeri,

"Hayır! Büyümeli.." !



-

“Ve aşk bir lunapark…”

Camdan binalara yaslanıyor siluetin ve iki çocuk üzerinde…
Sarı bir heyecan birinde, diğerinde esmer bir çırpınış
“Büyümeli” diyor biri
“Diğeri” gitmeli…

“Evet gitmeli…” !

…


Ve ask, dünyada lunapark simdi..
Giderken mutluluğu seçen
“Huzur” oldu parkta biri, diğeri onun sebebi…