Öldürdüðüm kaçýncý isimsin.
Ve geçimsizliðim kendimle...
'Ýhtiyar bir bunaðýn huysuz yalnýzlýðý' döküldü üstüme.
Gelme yanýma. Susamadým istemem.
Sevme beni; aç deðilim.
Karným ezelden beridir tok ve namlum sürgüsünde. Korurum kendimi,
aceleye gelmez hýrçýn yanlarým. Sabýr babamdan emanetti
ve yüküm karun kadar deðerli...

Git...
Ölsem de dönmem,
sevsem de söylemem.
Gecenin ortasýna tüküreceðim.
Pencereyi açýp küfür edeceðim þehre.
Ölümlüymüþüm, ölecekmiþim.
Bunu sen de görecekmiþsin.
Sýcakmýþ ve bültenler
'öðlen sýcaðý' uyarýsýnda bulunuyormuþ.
Kimin umrunda...

Güneþ tepemdeyken aðlýyorum ya...
Gecenin en kör noktasýnda isyan edebiliyorum ya... Kýþ olsun da, dondursun göreyim.
Sel olsun da boðsun.
Sustursun Türk Ceza Kanunu
ve kessin þeriatýn kýlýçlarý parmaklarýmý...

Yokluðunda, gözlerimden akarsa bir damla yaþ,
taþ olsun göz yaþlarým.
Dalýp da bir anýmda senli geçen bir güne
kayarsa zihnim, cehennem de yansýn...

Gideceðim diyorsun.
Umurumda mý sanýyorsun; git...
Gelme!
Gel me ki, nefretim büyümesin küçük odalarýmda.

Git!

Büyüktü küçük çocuk!
Çok büyük.
Ölmek gaye olsaydý,
vermez miydim bin kere kendimi.
Sövmek gaye olsaydý düzmez miyidim;
geçmiþten ve gelecekten.

Acýyor!
Kadýköy bugün yas tutuyor.

Güvercinler de görmüþtü.
Üstüme üþüþmüþtü.
Sandalcý vakurdu.
Umurunda bile deðildim.
Kendimden geçmiþtim.
Senin kalktýðýn yere bir kadýn oturdu.
Oturduðu yerden nefret ettim.
Yürüdüm.
Ýskele yorgun,
Karaköy vapuru kambur,
Haydarpaþa müzmin bir hastalýk.

Bilemezsin ki!
Sevemezsin ki!
Bilirdin sevseydin;
Ýnsan nasýl nefret eder,
umarsýz bir aþka...
Nasýl kutup olur kendine
ve yelkensiz bir gemiyle nasýl okyanuslar aþar...

Öldürdüðüm kaçýncý isimsin.
Ve geçimsizliðim kendimle...
'Ýhtiyar bir bunaðýn huysuz yalnýzlýðý' döküldü üstüme.

Aþk, kuduza çevirdi.
Köpükleri kalbimden akar...

Ýðnesi de yok, ilacý da...
Önce aþkýný öldürecek, sonra beni...
Býrakýn kývransýn, býrakýn kývranayým...