HER KADINDAN ÜÇ ÇOCUK



Bir süre önce Baþbakan’ýn ülkede onca sorun varken, her kadýnýn en az üç çocuk yapmasý konusundaki önerisi bize tarihsel bir sorun ile bu alandaki evrensel saptýrmayý çaðrýþtýrmýþ bulunuyor.

Ýþin doðrusu, nüfus artýþý ile bu alandaki beklenti ve teþvikler, evrensel sömürü olgusu ile ilgili bulunmaktadýr. Dünya tarihi bir bakýma sömürü öyküsüdür de. Üretmek, doðadaki varlýklarýn niteliklerini deðiþtirerek insanlarýn taleplerine uygun hale getirilmeleri demektir. Bu süreçte bunlarýn deðerlerinde oluþan artýþa da –artýk deðer- denilmektedir. Bu durumda iki sömürü gündeme gelmektedir. Doða ve emek sömürüsü… Emeðin sermaye tarafýndan sömürülmesi onun, sermaye karþýsýnda daima daha bol olmasý ile yakýndan ilgili olmuþtur. Her dönemde, var olan üretim iliþkileri uyarýnca emek sömürüsü yaþanmýþ, daha açýk ifadesiyle sermayenin karþýsýnda sýnýrsýz bol ve tabii ki yok pahasýna bir emeðin varlýðý arzu edilmiþtir. Aslýnda yoksul kitlelerin egemen beyler tarafýndan sömürülmesinin iki olmazsa olmazý vardýr. Birincisi yoksul kitlelerin olabildiðince üremeleri, ikincisi ayný kitlelerin din ile uyuþturulmalarý… Tarýmda sermayenin sahibi feodaller uçsuz bucaksýz bir yarý esir köylünün varlýðýný þart görmüþlerdir. Bu çerçevede Osmanlý düzeninde de sistemin en altta kalan ve iliklerine kadar sömürülen kesimi, reaya olarak adlandýrýlan tarým üreticisi olmuþtur. Avrupa’da süreç benzer biçimde senyör olarak adlandýrýlan ve toprak ile tarým aletlerine sahip kesimin serf olarak adlandýrýlan topraða baðlý köylüyü sömürmesi biçiminde iþlemiþtir yüz yýllarca. Sanayide ise yalnýzca terimler deðiþmiþ, toprak sahibi senyörlerin yerini bu kez, çeþitli yollarla kayýrýlarak elinde sermaye biriktirilen patronlar almýþ, bunlar yanlarýnda iþçi olarak çalýþan kesimi sömürmüþlerdir.

Aslýnda sermaye bir gerçekliktir. Red ve inkâr edilmesinin pratik bir deðeri yoktur. Yirminci yüz yýl boyunca bu konuda yapýlan teorik ve pratik uðraþlarýn bir sonuç vermediðini biliyoruz. Hal böyle olunca, ortaya çýkan sömürünün varlýðý ve boyutu, her dönemde emeðin görece bolluðu ile ilgili bir husus olmaktadýr. Aksi halde, yani emeðin bilinen çoðalma temposu olmadan konunun gerçek bir sömürü tablosuna dönüþmesi söz konusu deðildir. Her ne kadar, emekçi ücretinin emekçiyi öldürmeyecek bir düzeyde oluþmak zorunda olduðu þeklinde bir takým teoriler varsa da bunlara katýlmak mümkün deðildir. Dünya nüfusu yirminci yüzyýlda hemen hemen elli yýl içinde dört milyardan altý milyara çýkmýþ bulunuyor. Ýþte bu akýllara zarar artýþ, verilen onca sosyal savaþýma karþýn günümüz emek sömürüsünün temel nedenini oluþturmuþtur kanýsýndayýz. Sermaye bu süre içinde ayný oranda artmamýþ, artan da belirli emperyalist ellerde toplandýðýndan, dünyanýn büyük bir bölümü açlýða mahkûm olmuþtur. Bu iþsizliðe ve açlýða mahkûm kesimin bir bölümünün de kim ne derse desin ülkemizde olduðu açýktýr. Sermaye karþýsýnda emeðin bolluðu o kadar hayati önemdedir ki, geçtiðimiz yüzyýlýn ortalarýnda, emeðin görece kýt duruma gelerek artýk deðerden aldýðý payýn büyümesi üzerine geliþmiþ bazý Avrupa sanayileri, geri kalmýþ toplumlardan iþçi ithal ederek soruna çözüm aramak zorunda kalmýþ bulunmaktadýrlar.

O zaman Baþbakan Erdoðan’ýn üç çocuk önerisi ne anlama gelmektedir? Bunun cevabý yukarýdaki açýklamalarda mevcuttur. Bu öneriyle ilk kez karþýlaþýyor deðiliz. Emeðin, azalarak sermaye karþýsýnda gerçek bir deðer artýþý kazanmamasý ve sömürünün sürgit olmasý arzu edilmektedir hepsi bu. Aslýnda dinler de, egemen beylerin ekonomik gücünü korumak ve baþka dinlere karþý saldýrgan gücü geliþtirmek amacýyla analarý hep doðurmaya teþvik ede gelmiþlerdir. Vatikan’da Papa’nýn baþta gelen uðraþýnýn, doðum kontrolüne karþý mücadele olmasý da bu çerçevede ele alýnmasý gereken bir husustur. Þimdi Baþbakan’a bu çerçevede sorular yönetilerek sýkýþtýrýlsa vereceði karþýlýklarý tahmin etmek zor olmayacaktýr. –Ülkenin zorlu bölgede daha dik durabilmesi, askeri gereklilikler- vs ile donatýlmýþ bu cevaplar, politikanýn alýþýlmýþ ve gelenek olmuþ saptýrmalarýndan baþka bir þey deðildirler. Zaten tarih boyunca da böyle olmamýþ mýdýr?