Ben biliyorum aslında senin asla beni sevmeyeceğini. Bana değer verip, göklere yükseltmeyeceğini biliyorum. Çok iyi biliyorum bana ümit vermesen de benim, senin bir kaş hareketine bile çook derin anlamlar yükleyeceğimi. Birine aşık olmaya bir deli gibi tutkun olduğumu da çok iyi biliyorum. Ama başka türlüsü olmazdı be.
     Sen beni hiç sevmedin. Göz ucuyla bile bana değer biçmedin. Aklına bile gelmedim eminim. Ama sen benim aklımdan defalarca geçtin. Hem de ne hallerde…
     Kimi zaman bir kahramandın gözümde. Bir lafınla beni herkeslerden koruyan. Bir bakışınla dünyayı yıkacak ve bir gülüşünle kalbimin en derinlerindeki yerini sağlamlaştıracak.
     Bazı bazı da bir seks perisiydin. Bazı geceler yanıma gelen ve beni hiç bitmeyecekmiş gibi duran oyunlar içine alan. Ve bazen de bir yaralı kuştun. Kanadını kolunu sarmam gereken. Annelik, ablalık, arkadaşlık yapmam gereken bir yaralı kuştun. En çok bu halini everdim ben. Sığındığın bir liman olduğum için kendimi çok iyi hissederdim ve kendime kâinatın en önemli kişisi zannedip senin gözünde zirvede olduğumu düşünürü.
     Ama hepsi yalandı. Bile bile bu harikalar dünyasında yaşadım ben. Bitmesi gerektiğini bilerek bu oyunu sürdürdüm. Ömrümü sene çürüttüğümü bilerek devam ettim. Ne de olsa sen benim hayali sevgilimdin ve ben sevdiğim içim gözümü kırpmadan her şeyimi verirdim.
     Zaman geçti gitti. Şimdi bakıyorum da çok uzaklaşmışız. Yabancılaşmışız. Aslında sen hep yabancıydın, hep yoktun ama olsun ben seni kendi içimde yattım ya önemli olan bu. Sen hep yabancıydın ama benim zihnimdeki sen hep benimdin. Bana yetmişti.
     Şu sıralarda hayatım değişti. Hayatım değil de ben değiştim. Eminim sen bu yazıyı üstüne bile alınmayacaksın ama olsun benim en iyi arkadaşım kalemim ve kâğıdım, ben seni hep onlara anlattım ve anlatıyorum.
     Kendini çok önemseme. Sen artık eski sen değilsin. Dediğim gibi ben değiştim ve doğal olarak içimde yaşayan sen de değiştin. Artık gözümde bir kar tanesi kadar bile değerin yok. Bu sözcükler bile sana fazla. Ama olsun, sevdiğimi söyleyemedim bari önemsemediğimi söyleyeyim.
     Ben artık yepyeni biriyim. Artık sen yoksun zihnimin en kuytu köşelerinde. Aslına bakarsan hiç kimse yok. Belki de bıraktığın yaraları kapattım ve yeni yaralara izin vermedim ama olsun şimdi en azından eksik değilim. Ah birini sevsem de tamam olsam, ben olsam demiyorum. Ben tek başıma bir değerim artık kendi gözümde, tek bir insanım. Çocukluğundan beri aşkını arayan ve bulana kadar yarım gezen (hoş bulduktan sonra da yarım gezecek olan) biri değilim.
     Her neyse. Ben benim işte, sen de sensiz. Teşekkür ederim bana kattığın her şey için. Her ne kadar farkında olmasan da. Sen çok değerlisin bunu unutma! Başkalarının kahramanı olma!