Temel içgüdülerden biri olduğunu bildiğimiz cinsellik, akıl almaz sansasyonlara her zaman olduğu gibi bugünde konu olmaya devam etmektedir. Cinsellik, gündemdeki önemini hiç yitirmedi. Ele alınış biçimi ile toplum üzerinde yarattığı infial, siyasi krizlere neden olabilecek güçte olduğu için çoğu zaman muhalif gurupların elinde önemli bir koz olmuştur. Kennedy ve Marily Monreo arasındaki ilişki ya da Bill Clinton ile ilgili söylentiler, düne ait hatırladıklarımızdan yalnızca iki örnek. Bugünlerde ise basında Sarkozy’nin özel yaşamı çokça konuşulmakta. Renkli bir kişiliği olduğu muhakkak fakat bu özel ilginin politik açılımları ile bir ilgisinin bulunup bulunmadığını sanırım zaman koyacak ortaya.

Almanya’daki Faşizan geleneğin nasıl dünden bugüne bir arka planı varsa orada, acaba Avusturya için de cinsel saplantının bir geçmişi olabilir mi? diye merak ettim. Kaynaklara baktığımda Ortaçağ Avrupa’sı ile ilgili şu bilgilere ulaştım;

Kral Sigismunt, 1414 yılında beraberinde sekiz yüz atlı olduğu halde birkaç günlüğüne kalmak üzere Bern’e gider. Belediye başkanı genelev çalışanlarını, saray mensubu erkeklere iyi davranmaları ve onlardan ücret almamaları konusunda uyardı. Çalışanların ücretleri, Kral ve adamları oradan ayrıldıktan sonra belediyece ödendi. Aradan yirmi yıl geçtikten sonra Sigismunt İmparator olmuştur. Ulm Şehri’ni ve genelevi bir imparator olarak ziyaret eder. Elbette giderler yine belediye tarafından karşılanır.

O dönemlerde genelevlerin, prenslere, piskoposlara ve devlet tarafından gözetilen bazı kişilere timar olarak bağışlandığı kayıtlara geçmiştir. Ortaçağ sonlarında Würzburg piskoposu şehirdeki genelevlerin gelirlerini Hanneberg Kontlarına bağışlamıştı. 1577’de Michael Kuhle, İmparator tarafından genelev geliriyle taltif edilmişti.

1492 yılında Basel’de vaftiz edilmiş olan bir Yahudi kadını şehirde iffetli bir kadın bulunmadığını bunun için beşiklere bakılması gerektiğini söylemişti.

1472 yılında Nördingen belediye meclisi, papazların geneleve gitmelerini yasak etmeye cesaret edemediği için sadece bütün gece orada kalmalarını yasaklamakla yetindi.

Örnekler böylece uzayıp gidiyor kaynaklarda. Geçmişin kirli sayfalarını ortaya çıkarmanın bugüne muhakkak ki bir yararı yok ama belli bir bölgede bu türden bir durumun tekrarlar halinde gündeme düşmesi ister istemez dikkatlerimizi bir noktaya odaklıyor.
Aydın AKDENİZ
http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=772664
aakdeniz1965@hotmail.com