Eşkâlin bin bir kisvede vücut bulduğu o sihirli satıh,

Bilirim alıkoyamaz bir an seni yolundan.

Açlığın neden bulunmaz renge, kokuya ve tene!

Hayat iksiri hâlbuki bunların terkibinde demişken.

Şuh bir eda ile gülüşün bilgeliğine leke düşürmez mi senin!

Ve cevabın bana fısıltıyla yalnızca “ leke mi o da ne? ”

Bu bir açık kapı bırakmak iken ihtirasa,

Sen şekilden dem vurmaktasın bana hala.

Evet, şekil arzı endam eder cürümünce orada,

Nazarın, aynanın ötesine uzanmasında ise bin bir hikmet ve keramet.

Şekil ve kalıptan arınmada olmalı,

Yalnızlığa mahkûm bir nedamet.

Şekil, bana dünü ve bugünü haber verir,

O, idrakte bir ölçü bir dışa vurum ve istikrar iken

Aynanın ötesini görebilen,

Gördüğünü sandığıyla oyalanır ancak.

Aydın AKDENİZ

http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=772664