Beni sana Yağmışsın Sevgili

Görkemli bir Londra yolu
Paslı ızgaraların üstünden geçiyorum
Delik deşik fikirlerdeyim
Delik deşik derken
Şehrin doğasında var biraz kendinden kaybetmek
Izgaraların demirdendir aslında boşlukları!
Benim doğamda varsa kendimden kaybetmek
Aslında kalbimdendir pas tutmuş yanlışlıklarım..
Üzerime ağladıkça; beni demirden sanmaların..
Sen henüz Londraya gitmemişken
Senden evvel bir ben oraya varıyorum..

Londra misal yağmursuz ve sıcak bir gününde senden önce varabildiğim emsaliyle yollarına fikirli fikirsiz tecrübeler akıtırken henüz görmediğin bir sokaktan geçiyorum
Biraz ilerde
Her şeyi yerle bir eden dağınıklığa meçhul giden çocuk sesleriyle yüklü bir park göreceğim
Sen henüz yağmamışken yine bir şubatsız gecede sen hiç doğmamışsın gibi seni kendimden saklayacağım
Biliyorum orada seni üç kere ana.cağım birinde uzaktan çocukları severek ikinicisinde sensizliğimi üçüncüsün de ise dünyanın her yerine kabil etmiş sesinle sersemleyerek
Seni kendime anı.yor olacağım
Londra’ya sen henüz varmamışken az evvel geçtiğim yoldan seni aşağı itiyor olacağım
Misali devrimlerimde anadan doğma babadan olma yapraklar gibi sağa sola yatıp kararsız ve bir dalla sabitlenmiş yeşil oğlu yeşil bir rengi anımsayacağım..
Londrada seni kendi spazmına atmış kesik ve renksiz bir solukla can yeleğine asılmış boğulmak üzere bir gök yüzünden yerlere düşüreceğim ..her bakışımda ızgaralar arasında göreceğim ..yüzünü çevirip göğe dolayacağım ..yüzünü karşı binaların balkonlarında göreceğim ve saçlarını düşüneceğim senin ..tam arkanda olup biten görünmezliğimle ensenden seyredeceğim Londrayı ..henüz sen hiç bu şehre gelmemişken iki olmazı bir ben olduracağım

Işıklar yanacak geceye dair ..deklanşör çıtası kırıldığında gözlerinin yuvasında büyüyen bebeği an be an seviyor olacağım..
Londrada bir fotoğraf anımsayacağım senin hiç görmediğin duvarımda asılı kalan çerçevede dört köşeli bir anınla seni bana hatır.lat.acağım

Londra misali yağmursuz ve sıcak olmayacağım bana uzun kollu çıplaklığınla gel iki kere giy üstüne beni ..tenine sarmaşıklanan yabani otlardan ayıkla hatalarımı ..kapat orta yerde zehrolan dünyaları ..gözlerinde bir bebek ağlamış yeşil fonda siyah şaşkınlığını izlerken ışık saçmışım sanma beni ..oysa sen ağladığında o yıldızlar hep bana dökülmez mi?

Bana londradan bir güzle gel ..henüz oraya bir daha gitmemişken sen benden yağmamışken bu şubatta londrada geçmeyecekken ..batıda kalan fikirlerimden doğan güneşle her yönümle bana dolanda gel

Toparla beni.. dünyanın elleriyle kendi mesafene katma beni ..bin milyon ışık yılı gözlerimden damlar şimdi ağlasam ..ağlamak denilemez gözler sensiz uzak sanki ..uzaklık denilemez gözlerinin sözlerinden düşmek denilebilir belliki ..işte bana zehirlerce sen londrada yaşamışken ben o yıllarımda henüz seni bilmiyorken ..evrensel bir dille öğren kendinle tercüme et beni
Şehirlerce ben diline dolandıkça bir ezbere baki bir ömrünle beni ana' diline anlat sevgili..

Çocukluğumdan beş gün uzaktayım şimdi

saçlarımdan akan kelebek tokalar çoraplarıma bulaşan dikenlerle seninle ayıklanmaya geldim
usunla dire beni.. bir çocuğa gülümser gibi gözlerinden damlat beni..
çocukluğumdan unuttun sen beni.. çok uzaklardan gelen uzaktaki sesim şimdi soluğuma karışır..hem öyle ıssız öyle derin ve spazmına yakın içeri doğru soludukça dışarıda kalan yaşam müsadesiyle boğulduğunu gördüğümden beni hiç doğmamış öz çocuğuma yasakladın
üvey mahremiyetlerin curcunasıyla beni henüz yaşamadığım gecelere attın
..Herhangi bir ilimle uğraşan akşam üstü kurmacalarından çay içip dediklerini kodlayan yaşamlara sözlerindeki yayın savurgan gücüyle ok.landım
şimdi deprem mevsimidir çöl altlarında kaldım aşağı doğru kumlar ektim yukarı doğru nefes aldım

Biraz ilerde bir durak göreceğim seni beklediğime bakılırsa sen hiç gelmediğin londrada benden önce bulunmuşsun
Senden bana notlar biliyorum kısa kısa ..uzun kısa ve uzun uzun anlatan ..konuşkan sözler sözsüz bakışlar ..bakışsız eller her yerde biraz olmamışlık yatar esasında
İçimde bir londrada sen henüz orada değilken benden evvelinde varmışken o londrada gittiğim her yerde üç defa anımsarım seni ..ilki bu şehri de görmüş olduğun ..ikincisi beni bu şehirde de gördüğün ..üçüncüsü bizi benden önce batıya doğru ağladığın için ..umutlar battığında Güneş hep doğudan yükselmez değil mi?

Seni beklediğime bakırılısa ‘her şeyi ters dönüyordu dünya zaman kaybı dolmaktaydı bir bardaktan bakılınca’ oysa benden evvel gelmişsin ..benim henüz görmediğim bu şehre sevgili ..beni sana ağlayarak bırakmış hatasız kollarınla üç defa sarmışsın yokluğunla beni .. bizden önce de yaşamışsın belliki.. bendeki doğum günün kutlu olsun.. seni gördüğüme bakılırsa sen o hiç görmediğim londrada unuttuğum saçlarımdan tokalarımı ağlayan
çoraplarıma diken batan çocukluğumun yüzüsün sevgili sen şimdi

Bir londrada

İki’ndi akşamında
Üç’ boyunca beni arzula sevgili

Aşkın doğasında vardır insanı insanla çoğaltmak sevgili
Londrada bir Paris akşamını Mersinden anlatıyorum sana ve üç’ bilinmeyenli bir’ denklemin Iki eksiğini hatırlatıyorum ..ak'lımdan geçen tüm şehilerde aklıma egemen.sen var sevgili ..bu kış da londrayı seninle özleyeceğim belliki..

Tavsiye: The Verve ^Sonnet^