Bazen hayat vazgeçmektir.Bazen ölüm.
Vazgeçme ikileminde boðulursun.Ölüm yadsýnýlamaz olur o an. O an olmasa dersin.Gelmese.Ve lakin kapýný çoktan çalmýþtýr.Belli belirsiz bir iç çýðlýðý...Vazgeçme, elinin arasýndan kayan ince belli bardaðýn boþluða tiz bir ses býrakarak daðýlmasý gibi kolay ve þaþýrtýcý olur.
Bazen yaþanmamýþ olsaydý diyorum.Ýpek bir satýh gibi olsaydý.Yürünmemiþ kumsal.Çile bu denli baðýrdan koparcasýna hissedilmemiþ,aþk ise köleliðe esarete giryan olmamýþ asillikte, hatýralarda mekan tutmuþ olsaydý. Ne olurdu.Þayet suallerin çemberinde geldiðim noktaya defalarca rastladýysa ayak izlerim.Sonunda sorularý unutur ve yahut unuttuðum zannýyla en orta yerinde uyanýrým rüyalardan. Sanki bir daha gece olmayacakmýþ gibi. Sanki o kutlu lacivertin, Ay'ýn aydýnlýðý altýnda imir uyanýk düþler görmeyecekmiþim gibi...
ve
Ümitkar duygularýn kucaðýnda abasýna sarýlmýþ derviþ misali yürümek isterim. Aslýnda o halet-i ruhiyeden kopuþ deðildir üzerime düþen fikri cebelleþme..muhakeme sýnýrýný zorlayýnca akýl, tebdil-i mekanda ferahlýk vardýr cümlesi sinyal verir yüreðe su serpintisi vazifesinde. Cebren ve hile ile alýkoyamazsýn ruhun etten kemikten entarisini. Masanýn altýna sinmiþ,sinesi acýdan titrek,korkusuyla baþbaþa kalan çocuðun bi çareleðine benzer ve yahut benzemez.. bir iç çýðlýðýyla gögüs kafesine iner bir yumruk.Haydi kalk-diril.Adýmýný takip edince peþi sýra adýmlarýn mutluluðu.Dayanak-sýz, muhkem, öz güven inzal olur vücudun denge uzuvlarýna.
ve
Meskun mahallerde geziniyor aþkýn pay-ý sadasý.Sukunetim damarlarýmda kodlarýný açýða çýkaran formül. Munis tabiatýn þeydai çarpýntýsýna minzar olmuþ bakýþlarým.Döne döne pervane ateþe düþmez mi? Can. Yakmazmý ateþ?

Aþkýn karþýsýnda kim zi-þuur olur? Ya AÞK'ýn ortasýndaysan o zaman kim bi-þuur olur? Kimse. Aþkýn merkezi yokluk, sýr. Aþkýn sahibi dilediðine pay eder Aþkýn zerre miskalini.Talib olana verilir istenilen.Yükünü omuzlarda çekersin, çilenin nev'ini ayýklamadan. Talebinden feragat etmeyen her aþýk gibi nihayetinde yükselirsin hakiki aþkýn kucaðýna.
Yokluk.Eyvahlar olsun ya çileyi indirdiysem omuzlarýmdan. Ya yolda biraz "huuuh" dediysem. Ya beni gözetleyen ilahi kudret layýk bulmadýysa Aþk talebimi. Söndürdüysem avuç içimde titrek yanan mum alevini. Git baþýmdan vesvese. Bismihu. Yürü kalbi lisanla gayret ederek.Mütekamil adýmlar küçük bir bebeðin ilk yürüyüþü deðildir bilmektesin.Beþiðinden konuþan neticede bir peygamberdir.Ve ancak kutlu elçilerin baþlangýç noktasý senin varabileceðin en son nokta kabul edilir. Ve oraya varmayý kolay mý sanýrsýn? Hz.Ýbrahim ateþe giderken sýðýnmýþtý hani.Sýðýnmýþtý Rabbisine.Hepimizin Rabbi olan bir tek Allah'a. Ateþi söndürmeye talip olan karýncanýn yüreði ne kadar yer kaplýyor minik gövdesinde acaba? Kara karýnca aþka talip olmuþken,aþkýn kapýlarý Fettah olan Rab katýndan açýlmamýþmýdýr? Elbet ya hu. Açýlmýþtýr.

01 Ocak 2008 Salý, 23:16:16 { Bedia Belkýs BALCILAR}