Benim stilim bu.. Düşünmeden ortaya laf atmak ve karıştırmak. Ya da hayır! sakin bir plan kurup inanılmaz yolculuklara çıkmak.. Hiç düşünmediğim bir hayatın peşinden, kendimi mutlu edecek hayaller kurmak. Kağıtlara dökmek yazıları ve hayallerin adını koyamamak.
Biraz özgürce düşünüyorum kuzum. Biraz rahatça. Ve bu özgürlük bıçağın sırtıymış gibi hissettiriyor bana! ya öyleyse bu sahici özgürlük mü? Kırıp döktüklerimde var, derleyip toparladıklarımda... kırıp dökende var, sarılıp sarmalayanda.. Hayat bu. Çoğul maskelerin ardındaki tekili aramak sana ne düşündürüyor ki?? Acaba mutlu olur mu? acaba mutlu olurmuyum? sakinlik mi huzur? oradan oraya pır pır uçmak mı?
Bizden öncekiler, bizimle beraberler, bizden sonrakiler.......soru işaretleri bizim için..Ünlemler, virgüller ve noktalar..
İnsan ne kadar ilkel olabiliyor. Etki altında kalabilen bir beyincik sanki.. Çarkın dişlilerinden olayım derken, pas tutacağını bile bile yaşamak.. Ve yahut çarkın dişlisi olmayıp küf tutan bir organizma. Hangisi doğru derken zaman 'suuu gibi akıp geçiyor' dostum, su gibi. Ama 'berraklığı' konusunda henüz labaratuara gitmedim!!!!? Mahşer de imiş, öyle dedi hemşire.
"Su gibi AZİZ olmak" ne güzel bir umuttur. Ve bu umudu yaşamak, taşımak, ümit etmek, Ber-hurdâr olmanın niyetidir!!
{Bedia Belkıs BALCILAR}