Ben her kýþ aðustos böceði olmak isterim. Ölmek için deðil þarký söylemek için bunu isterim. Hiçbir þarkýyý tamamlayamadým bugüne kadar. Hep yarýsýnda bitti coþkularým. Ve ben dua ederken bile dilime þarkýlar takýldý. Tanrý beni affetsin bu yüzden. Çünkü ben þarkýlarla Tanrý'ya yalvardým. Ne zaman kar yaðsa benim dilimde çam ormanlarýndan bir cümle oluþur. Buz tutar tüm sözcüklerim. Ama yine de sýcacýk bir gülümsemeyi eksik etmem dudaklarýmdan. Hemen bir þarký tuttururum sonra çýra gibi tutuþurum. Tanrý beni affetsin yazlarý hep kumsal olmak isterim. Denizler beni duygulara boðar ve hep aðlarým. Bu yüzden kumsal olup güneþi içime dökerim. Ýþte ben hep böyle þarkýlar söylerim. Nedendir bilinmez hep þarkýlar dudaklarýmda titrer. Gören beni üþüyor zanneder. Oysa ben bir uçurum kenarýnda olurum. Ve ben öylece aþka düþerim. Çam kokulu þarkýlar söylerim. Yaþamak isterim aðaçlarýn köküne tutunarak bayýrlardan yukarý çýkarak. Çünkü bayýrlar sýrtýma benzer. Hep acýyý yük edindim bu zamana kadar. Þimdi daðlarýn sýrtýnda mor menekþe olmak isterim. Ormanlarýn koynunda çam kokularý arasýnda hafiflemek isterim. Ben her kýþ aðustos böceði olmak isterim. Çünkü ben yazlarý içimi kime dökeyim. Her yerde kelebekler uçuþur. Benimse kolum kanadým kýrýlýr. Çiçekler benim dünyamýn yabancý cennetleridir. Oysa ben o saatlerde ateþler içinde yanarým. Bu yüzden daha çok cehenneme inanýrým. Tanrý beni affetsin. Çünkü ben þarkýlarla dua ederim. Ve her ne zaman þarký söylesem arkamda saz aðlar, keman aðlar. Bense dili tutulmuþ þarkýcýlar gibi hep içime aðlarým. Ben yazlarý çiçekler içinde sahte cennetler yaþarým. Bu yüzden gerçek cennete inanýrým. Ve ben Tanrý'dan gül deðil, karanfil deðil, aðustos böceklerinin bir orkestra gibi ritim tuttuðu bahçe isterim. Çünkü ben çimenler üstüne yatýp þarkýlar söylemek isterim. Þarkýlarým hep seni söyler Tanrý'm. Bu yüzden beni affet. Ben bir insana asla þarký bestelemem. Ýnsan ki küçük tepeleri yarattým der, küçük bir yel esse altýna eder. Hangi sabahý yaratmýþ ki, gün boyunca bir insana diz çökeyim. Ben sade sana þarkýlar söylerim. Kavgamýn türküsüsün sen Tanrým. Ben yeryüzünde, kýþ ortasýnda, tüm kapýlardan kovulurum. Çünkü ben bir sanatçýyým. Þu dünyada estetik duyarlýða sahip olan kaç kiþi var. Herkes sevgiden bahsediyor. Öküz de ineði sever. Ama öküz aþk þarkýlarý bilmez. Tanrým beni affet. Ben sana þarkýlarla dua ederim. Þarkýlarým bir çam ormanýna benzer. Tanrý'm lütfen ormanlarýmý ateþe verme. Dünyamý cehenneme çevirme. Ben her kýþ aðustos böceði olmak isterim. Ölmek için deðil þarký söylemek için bunu isterim. Hiçbir þarkýyý tamamlayamadým bugüne kadar. Beni affet. Tanrý'm lütfen en az bir þarkýyý bana ezberlet. Tanrý'm düþtüðüm çukurlardan bir dað yapýp çýkmamý bana öðret. Çünkü ben senin nazarýnda alçalmak deðil, yükselmek isterim. Sana aðustos böceði gibi þarkýlar söylemek isterim. Lütfen beni kapýndan geri çevirme.