Evren,koca bir sual.
Kaç heceye bölünür,
Ve hangi uzunlukta
Cümleye sığar ?

Sevgi nerede ?
Dikenli,eğri bir
Gül dalında mı
Asılı hala ?
Bir kelebeğin
Narin kanatlarına mı
Yüklenmiş umut ?

Sual sorar da kulların
Cevabını almaktan
Neden korkar ?

Kimim ben ?
Aynalara gülümseyen,
Duymadan dinleyen,
Görmeden bakan
Bir hayal…
Bir “HİÇ “
Koca bir sual taşır
Bakışlarım.
Ve koca bir “ HİÇLİK “tir
Alacağım cevabım…

Kurgulanmış yaşamlarımızda
Tepeden tırnağa
Çamura batık,
Ve yönetmene
Mahcubuz.
Su ve toprak
Bize katık…

Haydi,yürü !
Karınca…
Çemberinin üzerinde.
Bilmesen de
Sonunu,başını.
Yaşam bir döngü sadece.
Dön karınca,dön…!
Küçücüksün,
Ben de senin gibi
Küçüğüm…
Koca bir “ HİÇ “im ben de…

Suallerim tükense,
Gözlerim kapansa,
Gelsem artık ben de
Çemberimin sonuna…

Rabbim !
Gelsem kapına…
Bir elimde sevaplarım,
Ötekinde günahlarım…
Dönse “ HİÇ “lik
“ HEP “ liğe…