Bu akþam semaveri senin için yakacaðým. Biliyorum, sen periler padiþahýnýn kýzý deðilsin. Ben de kristal düþler ülkesinin þehzadesi…

Yalnýz, iki baþýmýza tek yakalý ateþin bir gömleði giyindik fani tenimize… Meçhul ve muhayyel bir yolun yolcusu olduk.

Artýk hüznümüz de sevincimiz de birlikte anýlýr oldu.

Giydiðimiz ateþten gömlek harmanladý ruhumuzu koynunda. Akkor hâline gelen yüreklerimiz birbirine karýþtý ayný potada…

Tabir yerindeyse içtiðimiz su ayrý gitmez oldu.

Bu demden sonra , bütün yazýlarýmda seni betimledim. Sana özgü düþler kurdum. Baþ kahramaný sen oldun hikâyemin.

Ýçimden geldi, mor salkýmlar altýndaki erguvan bir akþamda yaktým semaveri. Kor bakýþlarýna benzeyen harlý ateþte suyu ateþe verdim. Suyun harareti semaverin ateþinden olsa da onlar da bizim gibi tek yakalý gömleði giyinmiþlerdi.

Kaynayan sudan itinayla demliðe koyup üç beþ dakika dinlendirdikten sonra, tepeleme çay koydum demliðe. Çayý demlenmeye býraktým.

Ýki kristal bardak hazýrladým masaya. Bardaklarýn zarafeti seni çaðrýþtýrdý muhayyel peri…
Sen duman duman efkârken içimde, çaylarýmýzý doldurdum. Odayý buðu buðu çay kokusu sardý gönlümü hüzün…

Bardaklarýmýz bakýþýrken, gözlerim seni aradý. Anlayacaðýn, bu akþam semaveri senin için yaktým…
Ankara,17.02.2010 Ý.K