Evvela selâm. Zamaný ilmek ilmek dokurken devran, sen aný güzelleþtiren ibriþimden an. Erguvan akþamlardan, ebru tenli sabahlara aktarýlan hoþ sedadan ýtýr sesin.

Bilmiyorum þimdi hangi iklimdesin… Kulaklarýmda çýnlar içimi titreten sesin.
Hurufat ehlinin en þanslýsý sayarkendini divanýmda adýný yazan harfler senin.

Sana name yazarken mesrur kalemim. Rengi, kokusu, usaresi senden kurduðum cümlelerin. Muhayyel düþlerimin muhayyel perisi, bu name senin…

Ellerin, en güzel çiçeði lâlezarýn ve gülþenin… Nahif parmaklarýndan süzülen gül kokusu baþýmý döndüren efsun olur. Takvimimde zaman hep seni solur.

Mektubum iklimine ulaþabilirse, satýr satýr, harf harf hasretimi bulursun. Ve mektubumda muhteva, derkenar , dip not. Bidayet, nihayet seni yazar seni dokur. Yazdýklarýmý okuyan seni okur.

Zaman yel yepelek bir at. Yelesinde gönlüm sana doðru, iklimine doðru koþar.
Seni kýskanýr laleler, zambaklar…

Sanadýr yazdýðým arz-ý hallar. Ne yöne dönsem sana çýkar yollar. Ey meçhul ve muhayyel lâlezarýn dal boylu, melek soylu perisi. Ehli hurufatýn baþýný döndürüyorsun.

Erguvan akþamlarda , ebru tenli sabahlara aktarýlan hoþ sedan, ýtýr sesin. Özledim sesini nerdesin.

Selam olsun gönlümün derunundan ey muhayyel peri…
Ankara, 18.02.2010 Ý.K