Bu sıcakta hiç çekilmiyorlar.

Hiç kımıldamayan gözlerimi şunların üzerinden ayırmıyorum ve ayırmayacağım da. Ta ki çekip gidene kadar ikisi de.

Ah şu teller olmasa çoktan midemdeydiler. Atıp tutarsınız şimdi tabi.

Gidin lan, gidin işte...

Suya şöyle bir dalmam lazım ya... Şu iki mal çekip gidene kadar kımıldamayacağım.

- Valla ben devrilmiş ağaç kütüğü sanmıştım abi.

- Ne ağacı lan. Bildiğin timsah işte.

- Bildiğim ha? Öyle çok var ki sahi!

- Ne lan hiç mi belgesel ney seyretmedin.

Töbe töbe... Sabır, ya sabır...

- Nası bakıyo lan yiyecek sanki.

- Sıkar biraz abi, teller var.

- Olmasa var ya, görürdüm ben seni, nasıl dövüyo topukların o koca kıçını.

Kardeş! Bak geyikler o tarafta, hadi...

- Osman abi ya.

- Söyle gülüm.

- Bunlar nereden geliyor abi.

- Valla uzaktan. Afrika filan. Hatta Brezilya'dan

- Alex gibi dii mi abi? Heh heh he...

- Yok daha çok Pele gibi. Topu sektire sektire geliyorlar dizlerinde.

Şu tellerin bir zayıf noktası olmalı, ama nerede?

- Hadi biraz da ayılara bakalım.

Aynaya bakmaya gidiyorlar, neyse.

Nerde benim suyum. Hooop. Oh be, çekilir şey değiller billa.

- Adamım bak timsah.

Yok bendeniz Sylvester Stallone. Ama yumruk atmıyorum, yiyorum daha ziyade.

- Yok be dostum. Benim müstakbel çizmeler onlar. Hah hah ha...

Seni bir çizerim var ya.

Şimdi biraz da şunlara poz vermeli ya, pek gıcığıma gittiler. Dur bakayım hele.

- Dostum bu biraz fazla mı yaklaştı ne?

- Korkma adamım, teller var.

Onlar olmasa hepinizi neresine sığdıracağım midemin , bilmiyorum.

- Yok abi bozuk bunun niyeti.

- Sahi lan, ufak ufak uzayalım şuradan. Ama çaktırma millete rezil olmayalım.

Nooldu kardeş. Adamım, dostum falan nereye gitti, şakülü kaydı dilinizin bir anda.

Ohh... şöyle bir de sırtüstü... İyi geldi valla.

Şu gölgelere bakılırsa akşama birşey kalmamış ama...

Aha da geliyorlar gene.

Buyrun kime bakmıştınız.

- Saniye şuna bak ne müthiş.

Tellerin o tarafında göreceksiniz siz asıl müthişi.

- Bırak Vedat ya. Korkunç, iğrenç hatta.

Vedat kardeş bak yenge menge dinlemem, o bacım biraz dikkatli konuşursa iyi olur. Gerçi her halukarda yerim ama, o ayrı bir konu.

- Öyle deme dünyanın bir ucundan getirmişler biz görelim diye. Çok egzotik.

Bana sormuşlar mı birader.

- Aman çok gerekti. Hem artık sıkıldım ben bu hayvanlardan filan. Sahilde bir kafede oturmak varken.

Ha şöyle bacım. Akşam da bara gitmek filan, valla burada ne mum var ne tütsü. Bir de güzel kırmızı parlatın.

- İyi hadi gidelim.

- Yalnız merak ettim. Neden timsah gözyaşları derler Vedat.

Hoppala... İyice kırıcı oluyorsun yenge, tam giderayak... Bizim de duygularımız var herhalde.

- Amaan sevgilim ne bileyim. İnandırıcı olmaz diye sanırım.

Bak şimdi Vedat kardeş, oldu mu! Seni yemem diyordum, biraz kanım kaynamıştı ama... Batırdın valla... Beni bir sen anlamıştın ya, onu da yanlış anlamışsın.

Neyse uzayın da, biraz dalayım şöyle.

- Sayın konuklarımız, parkımız ziyarete kapanmak üzeredir. Lütfen çıkışa...

Oh be. Ne gündü ya. Gelir şimdi benimki.

- Ne o lan keraneci, sıkılmış gibisin. Akşam da yalnızlık tabi. Kolay değil. Hadi bakalım, benim elim kaçar. İstersen açayım kapını diyecem ama, orda eşekler falan... Ama yersin mersin maazallah.

Yemin ediyorum önce seni yiyeceğim, ama yemeden önce artık... Töbe...Töbe...

Yarın gene aynı geyikler... Sıkıldım ben valla. Bu kadar insanı seyretmem için beni ta buralara getirdiler.

Yeter ben gördüm artık göreceğimi.