Bu seher de gül yaprağına düşen çiylerle düştün hayal aynama. Hurufattan ayn,şın ve kafı hıçkırık tuttu… İklimime ışıl ışıl gülen gözlerin yağmağa başladı sabah serinliğinde…


Avuçlarımı yumdum. Yaktı avuçlarımı kor gibi hayalin. Buymakla yanmak arasında gidip geldim. Yokluğun dondurdu, hayalin kavurdu. Ellerinden esen serinliği, nefesinin yakıcılığını hayal ettim. Hayal iklimimi baştan başa fetheden sendin. Harflerde kâh üşüdüler kâh yandılar. An geldi hasretin kıskacında hıçkıra hıçkıra ağladılar.


Sonra, yüreğim bir gül dalına tutundu. Sen açtın ucunda. Ayn,şın ve kaf harfleri boy verdi. Tek hece, tek söz gül açtı. Şerhe güç yetiremedi hiçbir şarih. Çünkü açılan gonca aşktı. Bir akşam alacasında sular tutuştu, güller kana kesti. Tüm aşk perileri, nefes nefesti hayaline yetişmek için. Gülüşünü hayal ettim, hayalin nefesimi kesti. Hurufatta hıçkırık, yüreğimde ateş ömrümden hasret ve aşk kıvamında bir seher daha geçti.


Takvimlerden bir yaprak düştü suya, mevsim hazana erdi. Hüzzam şarkılar boy verdi,seni betimledi rüzgâr, seni anlattı devran. Harflerimin yüreğine düştü hatıran. Aşkım hazan mevsiminde şıvgın verdi. Harflerin boğazına bir hıçkırık düğümlendi.
Ankara,07.06.2010 İ.K