Zorluk anları, Allah’ın insanlar için yarattığı çok değerli zamanlardır. İnanan insan zorluk ve sıkıntıyla karşılaştığı zaman, tüm bunların arkasından gelecek hayır ve hikmeti bekler. Yaşadığı her anın Allah’ın kendisi için yaratmış olduğu nimet, güzellik ve ecir fırsatı olduğunu düşünür. İnsan böyle zamanlarda çile çekerken, Allah’a olan aşkını, sadakatini, teslimiyetini gösterir ve ecir kazanır.

Allah, teslim olması için insana hastalık verir, musibet verir. Bu, gerçekte Allah’ın rahmeti ve lütfudur. İmtihan olmak, Allah’ın kulunu unutmadığının işaretidir. Allah hastalığı verir, kendisini hatırlatır. Hastalık süresince insan hep Allah’ı hatırlar, O’na yakınlaşır. Rabb’i, sevdiği için hastalık verir; uzun sürmesi de nur alâ nurdur. Zorlansa, çile çekse de önemli değildir; çünkü kalbi tatmin bulur.

Çileyi, belayı sahiplenir mümin; çünkü her şey kusursuz olsa, o zaman imtihan olmaz. Allah her konuda, açlıkla, canlardan ve mallardan imtihanla sınayabilir. İmtihan anında güzel bir sabırla sabretme, Allah’a güvenip dayanma oranında da alacağımız not yükselir. Sağlam olabilmek için birşeylerin zorlanması, canımızın acıması gerekir. Ne kadar imtihan olursa, o kadar ecir alınır.

İnsan zorlukta Allah’ı anıp, kolaylıkta unutur. Ancak samimi mümin zorlukta da kolaylıkta da Rabb’ini anar, imtihan geldiğinde hoşnut olur; her anına şükreder. İnsan ne kadar çile çekerse, Allah’a o kadar yakınlaşırken, iman etmeyen uzaklaşır. “Sopayla kilime vuranın gayesi; kilimi dövmek değil, tozu kovmaktır.Allah tozunu alıyor niye kederlenirsin? ’’ (Mevlana, Mesnevi)

Allah’ın rahmetini ve hoşnutluğunu aramayan kişiler, Allah’ın güzelliğini, tecellisini akıl gözüyle göremeyenler, bela ve musibetleri iman sahiplerinden farklı karşılarlar. Yaşadıkları olaylardaki zorlukların nedenini akledemedikleri için, sürekli yanıp yakınırlar; süründüklerini, acı çektiklerini anlatırlar. Hastalıklarından, hayat pahalılığından, çektikleri acılardan söz ederler. Sıkıntılar ancak imanın nuruyla, Kuran’ın ışığıyla dağılabilir. İnsanın kendisini bu şekilde ezmesi, acı çektirmesi doğru değildir.

Kuşkusuz Yüce Allah’ın Katında takdir ettiği sonuç gerçekleşecektir. İmtihana isyan eden kişiler, Allah’ın kendileri için hikmet ve hayırla yarattığı zamanları değerlendirememiş, ecir kazanamamış ve kayba uğramışlardır.

Yüreği Allah aşkıyla dolu insanın imtihan gereği yaşadığı çile, sevgisini vurgulama imkânı verdiğinden, Allah’tan nimettir, güzelliktir. Allah’ın rızasını kazanma yolunda ilerlerken çekilen çileler sağlık verir, insanın şevkini artırır. Allah’ın yolunda yürümekten kaçınanlar ise türlü hastalıklar yaşar, çökerler. Allah kalplerine rahatlık ve huzur vermez; sürekli bir azap ve eziyet içinde ömür tüketirler.

Rabbimiz tevekkülümüze şahit olmamız için bizi imtihan eder. Teslim olmamız için bela verir, hastalık verir, ayaklarımızın yere basması için dertler verir. Çilenin yıprattığı düşünülür, oysa çile insanı inceltir, ruhunu olgunlaştırır.

İnsan, günün her anında bela gelebileceğini aklından çıkarmamalı, hazır olmalıdır. İnanan insan imtihana talip olur; imtihanda Rabb’ini gördüğünde, imtihanını sever. Dünyada yaşadığımız imtihanların ise, sonsuz ahireti düşündüğümüzde hiçbir önemi yoktur.

Cennet aşk ehli içindir; Rabb’ine deli aşık olan insan cennetten zevk alır. Acılardan geçtikten sonra ise cennetten alınacak zevk daha fazladır.