Kazak Abdal ' dan Taşlama

Ormanda büyüyen adam azgını,
Çarşıda pazarda insan beğenmez.
Medrese kaçkını softa bozgunu,
Selam vermeye dervişan beğenmez.

Elin kapısında karavaş olan,
Burunu sümüklü, gözü yaş olan,
Bayramdan bayrama bir traş olan,
Berbere gelirde dükkan beğenmez.

Aleme taş atar, yanına varsan,
Seni yanıltır, bir mesele sorsan,
Bir cim çıkmaz, eğer karnını yarsan,
Camiye gelirde erkan beğenmez.

Bir çubuğu vardır gayet küçücek,
Aklınca kendine keyf getirecek,
Kırık çanağı yok, ayran içecek
Kahveye gelirde fincan beğenmez.

Yaz olunca, yayla yayla göçenler,
Topuz korkusundan şehre kaçanlar,
Meşe yaprağını, kıyıp içenler,
Rumel yenicesi duhan beğenmez.

Aslında neslinde giymemiş hare,
İş gelmez elinden, gitmez bir kâre,
Sandığı gömleksiz duran mekkâre,
Bedestene gelirde, kaftan beğenmez.

Kazak Abdal söyler bu türlü sözü,
Yoğurt ayran ile hallolmuş özü,
Köyden şehre inse bir türkün kızı,
İnci yakut ister, mercan beğenmez..
Kazak Abdal


Namık Kemal'den Taşlama

Edepsizlikte tekleriz,
Kimi görsek etekleriz,
Hak'tanda yardım bekleriz,
Ne utanmaz köpekleriz...

Geldik vatan kavgasına,
Düştük kürbe yağmasına,
Daldık dünya sefasına,
Ne utanmaz köpekleriz....

İnsan mı neyi bilinmez,
Bir zehirdirki içilmez,
Tavrımızdanda geçilmez,
Ne utanmaz köpekleriz..

Biz bakarken sağa sola,
Düşman girdi İstanbul'a,
Vatanı sattık bir pula,
Ne utanmaz köpekleriz...

Dalkavuklukla irtikap,
İşte etti bizi harap,
Sen söyle ey şevketmeap,
Ne utanmaz köpekleriz...

Vatanın girdik kanına,
Leke getirdik şanına,
Cümlemizin b..k canına,
Ne utanmaz köpekleriz..
Namık Kemal
Sevgilerimle... A.G.