Aklým, yüreðim býçak sýrtýnda þimdi. Kan sýzýyor týrnaklarýmdan, týrnaklarým etimi kanatýrcasýna kenetleniyor derime. Acýtýrsam geçecek sanki özlemim. Bu yokluk deryasý beni hapsetmiþ derinlerine. Katran karasý yalnýzlýk nüfus etmiþ tenime, en derinime, yüreðime koþuyor. Ayak sesleri ürkütüyor beni, sinapslarýmda tarifsiz bir sancý. Oysa nerde kýrýlýr gece, söz durursa yerinde sinapslar çekmez ateþi kendine. Nerden nereye ilerliyor saat, akþam saati sekizi gösteriyor dünya dilimi. Ben hala geçen gecenin þafaðýndayým, þairin bir dizesinden vurulmuþum hala sayýklýyorum. Etimi diþliyorum, diþlerim sýzlýyor. Gýrtlaðým kaþýnýyor acýdan yanan kanla, ellerimle yolsam saçýmý aklýma siner mi yine.

Mantýktan kopmuþ ellerim yapýþýyor saçýma, aralýklý aralýksýz yoluyor saçýmý. Kafatasýmýn yüzeyinde inceden bir sýzý. Hatýrlatmasýn seni bana, aklýmda hala o dize. Gitmek bu kadar kolay olmamalý, kalmaksa bir iþkence olmadý hiç. Sabah saati onbiri gösteriyor dünya dilimi, aðzýmdan tarifsiz küfürler dökülüyor, sussam aðzýmdan baþlayacak bir kanser yayýlacak sanki bedenime. Sonra yine o dizeler, anlamsýz gürültüler çýkýyor aðzýmdan. Gýrtlaðý kesilmiþ, kanýyla boðulan it gibi anlamsýz hýrýltýlar çýkýyor aðzýmdan. Sussam dünya üzerime yýkýlacak. Dünya kadar özlemin altýnda kalacaðým sonra, Atlasým ya ben. Etim acýyor kanadýkça, nerde sýzýsýz bir parça can görsem daldýrýyorum týrnaklarýmý.

Ah ediyorum acýdan deðil özlemden, beni hapsettiðin yalnýzlýðýndan. Ömrüme bin ah, nasýl gördü gözlerim, nasýl duydu kulaklarým. Ama olsaydým, saðýr olsaydým da dokunmasaydým sana hiç. Avuçlarým yanmasaydý sonra... Ellerimi kessem geçer belki sýzýsý, sana dokunurken yanan ellerim acýyla uyanýr yerinden belki.

Þafaðý bulmuþ saat, birazdan gün aðýracak. Þarapçýlar kaldýrýmlarda sýzacak belki de. Ben ayna karþýsýnda bacaklarýma sarýlmýþ dizimi ýsýrmakla uðraþýyorum. Yamalý bana ait olmayan yüze çarpýyor gözlerim. Özlemek nasýl ilkelleþtirmiþ beni, 'it gibi' tabiriyle özlemektir bu. Birazdan þafak çözülecek ve ben hala þairin dediðini sayýklýyorum. Etim acýyor, morluk içinde gözlerim. Geceyle dövüþmek... Tanrým þaire bu kadar acýmasýz olmak yakýþmýyor. Öldürmesin ümitlerimi, bu dize kan kaybý demek...