Gecenin aslýna siniyor aþký iþleyen günahlar ve pervasýz aþk sözcükleri dökülüyor dudaklardan. Kadýný da erkeði de inandýrmýyor sözler. Kifayetsiz kalýyor ikilik bedenlerin yüzlerinde. Dudak kenarlarýnda tebessümden öteye gidemiyor artýk sözler. Kim sevse yada kim adansa kalýcýlýðýný sürdüremiyor artýk.

Ýnanýlmayan ama varlýðýna heyecanlanýlan bir duygu oluveriyor aþklanma eylemi. Biraz ileri gidip kendini koparsa hayattan kiþi, bocalayýp hiçleþiyor. Uçurum kenarýnda sallanma korkusuyla kurtarmaya çalýþýyor kendini. Sonrasý ise daha çok hiçlik oluyor.

Aþk hiçliktir ikilik bedenlerin yüzlerine sinmeyen tebessümlerde. Aþk hiçleþtiriyor kadýný da erkeði de. Çoðula indirgeneceði zaman üçlenmeye çalýþýlýr ve bu defa büyük bir karmaþa doðar. Üçlüklerden bir kiþi can havliyle kaçar, kalan ikilik birbirinden habersiz hiçleþir.

Kadýnýn hiçliði ateþtir, erkeðin hiçliði kýsa ve öfkelidir. Kadýn ateþler içinde yanar da susar, üstüne özlem sürer teni daha da yanar. Kadýn özleme yüz sürerek doðmuþtur ilk kadýn Havva’dan. Adý lekelenmiþtir kadýn olmaktan. Özlem sürülmüþtür teninin en ücra noktalarýna. Adý lekelenmiþtir kan tutmaktan.

Gündüzün aydýnlýðýna sinse aþk, herkes güler duruma. Gerçek deðil, menfaat deyip geçerler. Hiçlenenleri hiçlerler…
Aþk bitti tarihte, eskidendi Leyla’nýn Mecnun’a yada Kerem’in Aslý’ya ve hatta Napolyon’un Josephine olan sadakati. Artýk herkes yüzdeki tebessümün ötesini göremiyor yada görmek istemiyor. Aþk bitti tarihimizde.

Kadýnlar özlüyor sadece ve kadýnlar sevilmiyor bu tarihte. Aþk dedikleri kadýnýn bedeninden ötesine geçemiyor ve ne yazýk ki her kadýn buna bile deðer görünmüyor. Aþk mý dedik? Aþk asýrlar öncesinde kaldý.

...

26.07.13