6000 yýl öncesinin Ýlah-Mamon çatýþmasý týpký M.S’ki 1980 öncesinin doðu bloku-batý bloku türü soðuk dönemli bir kutuplaþmanýn týpa týp aynýsýydý. Aradaki fark düzey düzlem oluþla zaman mekân farkýný içermeleridir. Ön ittifaklý iman (eski) ile köleci iman (yeni) birbirine rakip oluþla inþayý belirliyordular.

Ýttifaklar içlerinde gruplara ve kiþilere dek mal mülk sahibi olmak isteyiþin, uyumsuzluklarý nedenle ayrýlýklar baþ göstermiþti. Ayrýlan gruplar sentezin gücünün kendilerine aktarýlan yansýmalarýyla ayrýlýyorlardý. Yani ayrýlanlar veya içlerinde sürülen gruplar; birkaç totem mesleðini birden yapabilir bir birikim yetenekle ve bunlarý gerçekleyecek nüfus artýþýyla ön ittifak içinde kovulup, ayrýlýyorlardý.

Yani bu ayrýlýklar, ilk totem grubun ön ittifaklar içine geldikleri yalýnlýkta deðildiler. Ön ittifak içlerinde kovduklarý ya da küskün oluþla ittifak içinde ayrýlanlarla ittifaký sürdürenler birbirini suçluyordu. Köleci vari yapý içinde olanlar eski yapý içinde kalanlarý; sapýk, statükocu olmakla, putçu oluþla, suçluyorlardý.

Eski ön ittifakýn sürdürücüleri de ittifakýn uyumsuzlarýný atalar yolundan çýkmakla; kutsala saygýsýz olan ahitsizler deyip, onlarýn bir gün yine eski ittifak içine döneceklerini düþünerek onlarý “kendilerine mühlet verilerek kovulmuþlar” diye suçluyorlardý.

Kýsacasý; ittifaký sentez, köleci sistemi, sapýklýk, þeytanlýk oluþla suçlarken; köleci sistem de onlara; “ya atalar doðru yol üzerine deðillerse” diye ittifaklarýn statükocu oluþlarýný söylüyorlardý. Onlarý yeniye düþman, iyiye, güzele düþman; servete düþman olmakla suçluyorlardý. Her ikisi de doðru yolun kendi yollarý olduðunu söylüyordular.

Köleci yapý, içinde servet ayrýlýklarý olmayan bu ittifaký homojen yapýyý; köleci yapý içinde servet eþitsizliði ve servet yoksunluðu olmakla köle kýldýðý insanlar üzerinde sýnýfsal oluþla parçalamýþtý.

Ýttifaký yapýlar, servet eþitsizliði olan yapý deðildiler. Bu nedenle ittifaký yapý bu baðlamýyla homojendi. Köleci sistem ittifaký sistemin gruplar sahipliði eli ile ittifak sahipliði içinde biriktirdiði her bir zenginlik kaynaklarýný ve servetlerini bir þekilde ele geçirdiler.

Köleci sistem yapý içini servet eþitsizliði ve servet yoksunu yapmakla, köle kýldýðý insanlar üzerinde bu iki ana yapýlarýn sýnýfsal durumlarýyla ortamý param parça etmiþti.

Bu tam bir kaos ve çalkantý demekti. Köleci yapý faz geçiþleri uyuþmaz denli çeliþkiler ve vahþilikler ortaya koydu. Talan, darp, gasp, hýrsýzlýk, hile, kandýrma, zulüm, diktatörlük çatýþma ayyuka çýkmýþtý. Totem dönemden beri olan, totem dönemi ve ittifaký oluþan; “önce yasa vardý” ilkesi ortada kalkmýþtý.
Ýlahlarýn saðlattýðý ittifaký tevhit içindeki ön ittifaklý sentezin devri sona ermiþti. Neden? Çünkü ilahlar kendi sentezini, ortaklaþtýrma üzerinde; birliðe ve tevhide çaðýrýyordular. Oysa yeni zaman ortaklaþma olmamaktan kaynaklý çeliþkiler üzerindeki kendi harmonisini çýkarmak istiyordu.

Yani köleci mana anlamasý, ortaklaþma olmayan; ortaklarý olmayan; keyfi bir takdirle; seçilmiþ kullara mal mülk takdir edip, mal mülk vermediði züðürtlerine de kölelik yapmayý takdir etmiþti. Bu durun sentez olmayýp; sýnýf ayrýlýklarý üzerinde ayrýþmaydý. Çatýþmaydý. Zulümdü. Sýnýflar arasý mücadeleydi.

Þiddet, þiddetin gösterenini de etkiliyor, þiddet görenini de etkiliyordu. Kölelerin ölmesi köle sahibi efendilerin iþine gelmiyordu. Kýt kanaat yaþamak varken, yaþamayacaksa; acý zulüm yaþamadan ölmek te, kölelerin pek iþine gelmiyordu.

Köle içinde olduðu zorbalýða bu yýlgýnlýkla tevekkül ediyordu. Tevekkül adeta can simidi oluyor yüz yýllarýn uyuþmasýný ortaya koyan kaderciliðini oluþuyordu. Ýþ bu zorbalýðý hazmettirecek yeni anlayýþý pompalamaktý.

Yeni anlayýþ içinde ittifakýnýn sahibi olan ilah yoktu. Sömürünün yeryüzüne doðru imparatorluklarý oluþmasýyla ideolojini; yeryüzü olan âlemlerin rabbi üzerinde, yeni bir mana anlayýþýnýn oluþmasýydý.

Bu durum karþýsýnda hem bir mücadele ve sýnýf savaþý gözetilecekti. Hem de ihtiyacý duyulan tek þey sýnýflar karþýtlýðý üzerinde, yaratanýn yaratmasý üzerinde; yeni tevhidi inanlý mana anlayýþýný oluþmaktý.

Yeni tevhit içinde olan; sýnýflar karþýtlýðýný içeren mana anlamasýnýn içinde; ortaklaþtýrmanýn inþacýsý olan ilahlar, olamazdý. Þimdiden sonra ilahlar, öfkenin gazabýn nedeniydiler

Açýkçasý "ortaklaþtýrmalarýný þirk saydýðý" ilahlarý ve ilahça anlayýþýn temsilcileri bu mana anlamasýnýn bozguncu þeytaný oldu. Bu kez de yine ilahlar ve ilah temsilcilikler bozguncu iblisi olmakla; köleci ittifaký hazmetmeleri için köleci sistemin kendilerine mühlet verilenleriydi. Ýlahlar, þimdiki yeni mana anlamasýnýn, putuydular.

Ön ittifakýn argümanlarý olan silahlarý, þimdi kendilerine dönmüþtü. Köleci anlayýþ kendisine, ilahtan birçok yansýmalar yaptýrmýþtý. Ön ittifakýn haini olan köleci sistem; þimdi ön ittifaka hain iblis diyordu.

Yeni tevhitçi anlayýþ, ilahi mantýða aykýrýydý. Ýlahi mantýk ta yeni köleci tevhitçe anlayýþa karþýydý. Yeni köleci anlamaya göre; ilahlar þirkin, yani ortaklýðýn temsilcisi olmakla; öldürülmeleri, yok edilmeleri gereken bir cahillik ve cahiliye dönemi âdeti olan puttular! Yükselen burç göre ekinoksa düþenlerdiler.

Ýþte yeni tevhidin anlatmasýna göre yeni mana anlamasý rýzklarý ezelden keyfi oluþla takdir edendi. Mülkün sahibi olan, kararlarý; karþý konulmaz bir tekillikti. Ýþte yeni ve köleci tevhidin ortak tanýmaz olmasý, bu keyfiyeti oluþmak ve keyfi daðýtýmý yapabilmek içindi.

Bunun mantýðýn açýk özü; birinin ak dediðine birinin kara dememesi içindi. Bunun üstü kapalý ve yeri geldiðinde kullanýlacak olan gizleneni; biri keyfi olarak mal daðýtacaksa, kimse buna karýþamayacaktý.

Yaradandý ortak tanýmazlýk anlayýþý, ön ittifaklý kült merkezinde sanki ilahlarýn kurul kararlarýný tartýþýr olduðunu dercesine; Mamon’un yaptýðý takdiri “þimdi onunla tartýþacak mýsýnýz?” Diyen bu ön kabulle ilahlar yargýlandý.

Köleci kadim kanun; "evvelini kimse bilmeyeydi". Köleci anlamanýn evveli bilinirse, köleci saltanat elde giderdi. Bu nedenle evvelden beri olan takdir, þimdiki köleci düzende olan gibiydi.