Köleci sözleþme; köleci ahit, köleci vefa, köleci iman, köleci ikrar, köleci ittifak, köleci deklarasyon, köleci manifesto, köleci bildiri, köleci konsensüs, köleci biat gibi anlamlarý içerir. Kulluk sözleþmesi özde soyo-toplumsa sözleþme olmakla birlikte; sosyal sözleþme vurgusu çok öne çýkmýþ olmasý ile toplumsal sözleþmesi adeta yok edilmiþ bir sözleþmedir.

Ön ittifaklýlarýn, ilk aldýklarý zorunlu kararlardan biri kendi soylarýnýn; halifeleri olan melez insanlar üzerinde sürmesini istemenin kararýydý. Sürecek olan etnik ata soy deðil, insan olma kazanýmýyla ortaya konan ve bunun üzerine ortaya konacak olanlarla sürecek olandý.

Bu da doðada ve doða içinde; doðaya karþý üretim iliþkisi gücü olan insanýn; insanla özgür olma bað hareketiydi. Yani insan ittifaký bir kültür ve bir uygarlýk hareketiydi. Bu da þu demekti. Ýttifak yalýtýlmýþ olan totemi ortam içinde kendi ata soylarýný sürdüren etnik neslin (halefliðin) yerine; insan olma iradi kararýný almýþtý. Bu karar keyfi karar deðil, üreten iliþkiler baðýntýlý zorunlulukla ortaya konan ortak bir iradeydi.

Bu üreten iliþki baðýntýlý süreç, gruplar arasý ortak iradeye göre neslin devamý olacak süreç olmakla kuþaklarý totem soydan devam eden süreç olmayacaktý. Yeni nesil; gruplar arasý temastan doðacaktý. Böylece ittifak, yeni neslin melez insan olan þimdiki kuþaklar üzerinde sürmesine dair karar vermiþ oluyordu. Bu bir milattý.

Ön ittifaklar çok hýzlý geliþse de; hýzlý geliþme atýlýmý yapsalar da; geliþmeleri çevreye yönelse de; süreç ekseninin eninde sonunda kendi kendisine yeten olmasýnýn sýnýrlarý içine çekilmek gibi bir huyu vardý.

Geliþmenin içten, dýþa doðru olma geliþmesiyle süreç hem kendi kendisine yeterliði içinde salt olmasý gerekendi. Hem de kendi kendine yeterliliðin, kendi kendine yeten olmamasýnýn da bir arada olan bað iliþkisi olmasýnýn dinamiðiydi. Totem dönem hem kendi kalmakla, hem kendi kalamamasýnýn bir arada olan dinamiðiyle ön ittifakýn, içine gelmiþti.

Çünkü kendi kendine yeterlik salt sosyal öznenin kendi baþýna vereceði bir karar deðildi. Baðlaþýk eylem yapan; baðlaþýk üreten insan; özgür insandý. Üreten iliþkiler sizin irade ve bilinciniz dýþýnda olan nesnellikteydi. Üreten iliþki içindeki deðiþme; yani nesnel oluþ içinde bir deðiþme olmasý durumu karþýsýnda kendi kendine yeter olan öznel süreç anlayýþýnýzda da zorunlu bir deðiþme olmasý demektir.

Balýk tutan bir totem grupla; maden iþleten bir totem grup ve mýsýr üreten bir totem grup vs. bu tür üreten iliþkileri takas etmekle her bir mesleðin kendi kullanýmý olan tabu deðerine baðlý kaldýlar. Ýþte kendi kendine yeten bir akýþ sürecini; her biri ayrý ayrý olan bu totem mesleklerinin bir arada olmak isteme ittifaklarý, süreci deðiþtirdi. Bir totemi grup, diðer totemi grubun yaptýðý iþ ve oluþlarý iki bakýmdan yapamazdý.

Bunlardan birinci neden; ilk inþanýn nesnel þartlarý içindeydi. Ýstese de bir grup diðer grubun yaptýðýný yapamazdý. Bir grubun iþi ve oluþu oluþuyla diðer grubun yapmadýðý tabuya ikinci bir neden de þuydu. Bir totem grubun sosyo öznel þartlarý, diðer grubun yaptýðýný iþ ve oluþun yapýlmasýna engel oluyordu. Bir totem aitinin iþi ve oluþ üzerinde; diðer totem gruba benzememesi, mutlak bir tabuydu. Bu, her iki halde de; bir grup aitinin, diðer grup aiti olan iþ ve oluþlarý yapma olanaklarý, hiç beliremezdi.

Totem gruplarýn birbirine benzememekle aykýrý var oluþlar nesnel tabusu; her bir totem grubun kendi iþ ve oluþunu ittifak çatýlý, bir ittifak içinde; kendi mesleklerini bir arada yapmalarýyla, ancak aþýlabildi.

Yani totem gruplar, nesnel meslekleri nedeniyle; ittifak içinde diðer gruplarla ancak bir arada oldular. Böylece bir totem grup bu kendi dýþýndaki zorunlulukla kendi kendisine yeten özne-nesneli süreçler olmaktan çýkmýþ oldu. Günümüze gelelim. Tarýmcý ve ekici olan mesleklerin içine traktörün sokulmasý demek; kendi kendine yeten tarýmcý gruplarýn, kendi içlerine de; kaportacýyý, elektrikçiyi, boyacýyý, tamirciyi, lastikçi vs. almakla onlara bakma zorunluluðu ortaya çýktý. Kendi kendine yeten tarýmcýlar; bu durumda kendi kendine yetmez oldu. Baþka bir kendi kendisine yeterlik olma haline geçtiler.

Kýsacasý kendi kendisine yeterlik olan ekici durum; kendi iç zorluklarýnýn kolaylýða dönüþme yansýmasý vardý. Ekicilerin zorluklar traktöre etkimiþti. Yani ekicilerin zorluklarý araç gereç türü iþlev nesnelerin bulunup ortaya konmasý yansýmasý olmuþtu. Böylece ekici tarýmcý gruplarýn zorluklarý, kendi üzerine kendi etkimesiyle tarýmcý ekicilerin traktör üzerine bir etkimesi olmuþtu.

Traktör de kendi zorunlu baðýntýlarý yüzünden vidasýyla, kablosuyla, contasýyla, þanzýmanýyla bilyesiyle bunlarýn bakým onarým ve yaðlanma gibi onlarca iþlev durumlarýnýn karþýlanmasýyla birlikte ekici ve tarýmcýlar üzerine yansýma daðýlýmý yaptý. Yani süreç dönüþtü. Bu yeni yansýmalarýn yeni ve ön görülemez olan durumlarý da tarýmcý gruplar üzerine, baþka meslekler baðýntýsý olmakla yansýmýþtý. Kýsacasý bu bir sürecin kendi üzerine kendi etkimesiydi.

Yani sizlerin üreten iliþkiler içindeki temel referanslara baðlýlýðýnýz vardý. Bu baðlýlýkla siz dýþtaki sosyal bir bað ve sosyal bir yaþam içindesiniz. Bu sizin sosyal bir bað ve sosyal bir yaþam içinde kendi kendiniz olmakla kalmanýzdý. Ama traktör olgusu sizin kendi kendinize, kalmanýzý; traktör olgulu yeni baðýntýlar üzerinde deðiþtiriyordu. Deðiþme olan traktör yine temel referansa göre oluyordu. Ama araya kaportacý, boyacý, traktör tamircisi gibi bambaþka boþluk devinmeli süreçleri de alýyordu. Bu nedenle de tüm süreçli devimler; orada kalýnmamasý gerekenlerdi.

El manalý sosyal anlayýþ ta; “El’inizden baþkasýna kulluk etmeyin. Kulluðunuz, baþka El kulluklarý gibi olmasýn” demekle totemi sosyal süreçlere benzer yansýma içindeydi. El mana anlayýþý kendi kendisine yeterli kalmamayý; en fazla olukla yerine getiren düþünce olmasýyla kendisini düþünce fýrtýnasý içine sokuyordu. Ýlahi ittifaklý geliþmiþlik süreç olgularý; kendi kendisine ayný kalmak isteyen ön ittifaka karþý üstün geldi. Bu üstün geliþin düþünce fýrtýnasý ön ittifaký sürecini El süreçli düþünce oluþla öne çýkardý.

Ýlahi Ýttifaklar melez soyu meþru etmiþti. Melezlik meþruiyeti içinde olan kuþaklar; melezliðin tarihini kulaktan kulaða hikâye etti. Melezliðe iliþkin tarihi hafýzanýn oluþturulmasý söylemleri; sosyal kültürlü anlayýþ içindeki izana, süreci anlatýmýn dili oldu. Kýsacasý, köleci dönemle birlikte erken dönemin tarih dili, hikâye dili oldu. Köleci dönemin ve erken dönemin hikâye dilidir.

Ýþte ön ittifaklý ilk giriþme içinde olup bitenlerin, sosyal hafýza dili içinde hikâye dili olmakla söylenmesi þöyleydi. Ýttifaký ortak irade; "ben bir halife yaratacaðým" demiþ oluyordu. Burada halife yaratmanýn bek raundu içinde olan nesnel deðiþtiricilerden hiç bahis yoktur. Ama insanýn köle olmasý da yoktur. Siz yaðmuru; ittifaklarý vs. nesnel süreçlere göre açýklarsýnýz. Oysa sosyal dil her þeyi insana göre açýklar. Örneðin totem gruplar farklý kullaným deðeri üretmiþti. Ön ittifaklar totem gruplarýn kendi ürünlerini kendi aralarýnda deðiþim yapmalarý esasýna göre dizaynla, ittifaký ortaya çýkarmýþlardý.