"Kitaplar, insan zihninin eczanesidir. Bazıları ilacınız, çoğu zehrinizdir." - Voltaire (kurgusal)"
"Kitaplar, insan zihninin eczanesidir. Bazıları ilacınız, çoğu zehrinizdir." - Voltaire (kurgusal)"
Malatya Belediyesi Eğitim ve Sanat Merkezi bünyesinde, Şehir Tiyatrosu olarak 13 Ekim 2011 tarihinde belediye binasının önünde start veren ilk tiyatro oyununu (skeci) izlerken nah şuracığımda bir şeyler oldu…
YZ
Malatya Basın-Yayın Tarihi kitabın müsveddesi bile beni heyecanlandırdı.
1930’ladan beri Malatya’da yayınlanan tüm gazete, dergi, mecmua… ne varsa, hepsini, bir araya getirmiş kitap yapıyor Kemal Deniz.
Yalnız gazete, dergi değil, radyo, televizyon… basın-yayın adına ne varsa, hepsi var Kemal Deniz’de…
Hatta belediyeler
Kurbağaların bir orkestra edasıyla bağırmalarını yılanlar duymadı. Duysalardı belki de sürünmeyeceklerdi. Yılanların tek derdi midesini doldurmak oldu. Bu yüzden kurbağaların sesi yılanların kalbini hiç burkmadı veya yılanların dili çatallı olduğu için, kurbağalarla birlikte hiç şarkı söyleyemediler. Belki de asıl düşmanlıkları bundan kaynaklandı. Hayatım delik deşik oldu. Her yanım
Ne Mutlu Türküm Diyene!!! Zoruna gidenin neresine giderse gitsin... Sessiz kalanları, dönekleri, hainleri, işbirlikçileri ve kendi çıkarını korumak adına "aman abi bu konulara girmeden ben sanatımı yapayım" diyenleri unutmayacam. En iyi günleriniz bunlar. Bu günler geçecek. Keser döner sap döner o sap da sizin taa... Anlayan anladı.
İnsanların her şeyi ya da bir kısım şeyi bildiğini farzederek sanat üretilebilir mi ? Bu soruya cevap bulmakta çok zorlandım. Sanat, bir insanın kendini anlatması ise karşı tarafın ne bildiğinin önemi yok, kabul ediyorum. Ancak, anlattığınızın, ne kadarının, anlaşılması gerektiğini, hesaba katmanız , göz önünde bulundurmanız gereken bir
“Kürt aydını” olarak tanımlanan Enver Sezgin’in sözleri doğru mu ola?
Ben aynı düşüncede miyim?
Hayır…
Bana göre ister, sivil ister resmi, hiç fark etmez çünkü anayasanın ya da yasaların beslendiği/dayandığı iki temel kaynak vardır. Bu kaynaklardan birisi, beşer aklıdır/halkın iradesidir, diğeri ise,
Geçmişe özlem duymak insanın doğasında vardır. Ne hikmetse her konuda geçmişe özlem duyarız. Bununla beraber yaşadığımız andan da şikâyet eder dururuz. Oysa daha evvel, bugün özlem duyduğumuz geçmişten şekva ederdik. Nostaljiye meraklı bir milletiz. Gerçi dünle bugünü karşılaştırdığımızda bugünkü hayatımızın düne göre daha çok yozlaştığını görüyoruz. Onun için
Doğada bir maymuna gördükleri üzerinde düşünüp sonuç çıkarmayı, akılcı çözümler üretmeyi, sevinmeyi, üzülmeyi, heyecanlanmayı, haz almayı, kısacası ruhun özelliklerini verebilecek bir güç var mıdır?
Bağışlayın beni sevgili okur ve yazar dostlarım. Dinazorlar böyledir işte. Bu soruları sorduğum için bana ne derler, hesabını hiç yapmayız. Cahilliğimizden hiç utanmayız. Yaşımız ilerledikçe, insanların kullandığı maske çeşitlerinin çokluğuna tanık olur, şaşırır kalırız. Suçlu bizmişiz gibi hemen kendimize sorarız, bundan bende de var mı, diye. Bulursak indirir
Yaşarken, arka bahçeye gömülen hisler, öldükten sonra ne işe yarar ki? Bir tür yanılsama istiyorsun, bir tür yadsıma. Senin ki asla içine girmeye cesaret edemediğin, bir baloncuk, dışarıdan baktığın. Şarkısını duyduğunda, su sesi kaçtığın. Sevinci ve hüznü aynı bardakta tokuşturduğun.
